Op de laatste dag van augustus 2015 kwamen er in de nacht vele bijzonder zware supercells tot ontwikkeling in zuid en midden Nederland. Ook in Drenthe kwamen er wat kleinere onweersbuien over.
Rond middernacht kwam het geheel steeds dichterbij.
Opvallend waren de ontladingen van wolk naar wolk, die tientallen kilometers lang waren.
Toen ik na een korte nacht, vanochtend rond negen uur naar buiten keek, verslikte ik me bijna in de koffie. Een zeer zeldzaam prachtig wolkenspel was zichtbaar in het zuidoosten. Asperitas ! (voorheen bekend asperatus) Snel sprong ik op de fiets.
De buienradar laat hier nog niets zijn om 9.00 uur.
Het golfde in de lucht
Het was bijna windstil en het bleef lang op één plaats hangen. Deze wolken zijn zeldzaam. Zo zeldzaam dat ze pas sinds 2009 een officiële wetenschappelijk naam hebben.
180 graden gedraaid lijkt het wel een woeste zee met golven. Misschien is golfwolk wel een mooie Nederlandse naam?
Genieten met een hoofdletter G
Het was een uitgestrekt pakket.
Een filmpje geeft het weer mooi weer.
Zorgboerderij Wonderland
We gaan nog even met de auto op pad, omdat we zien dat schuin boven ons zich ter plekke een flinke bui begint te ontwikkelen. Het bleek voorlopig de laatst ontwikkelde bui van Nederland te zijn.
Terwijl de wolkentoppen de lucht inschieten zien we een paar ontladingen naar beneden flitsen. .
9.45 uur Binnen drie kwartier is er een flinke onweersbui ontstaan precies op de plek waar de bijzondere bewolking hing.
In het bos was het mistig en boven het bos ontstonden wolkjes die van oost naar west trokken. De hogere wolken trokken echter tegengesteld naar naar het noordoosten. Schering noemen we dat. In combinatie met het zeer hoge vochtgehalte en de relatief hoge temperatuur van zo'n achttien graden is het een goed voedingsbodem voor de onweersbui die ter plekke ontstaat..
Harry van Dijken maakte vanuit Nieuweroord en Hoogeveen een prachtig filmpje die 16 keer versneld een mooi beeld geeft van de verschillende luchtstromingen in de wolken.
In de laatste week van april 2017 was het nu niet bepaald vakantieweer. Bijna iedere nacht dook de temperatuur onder nul en 's middags stortte menig hagel en sneeuwbui zich uit over onze hoofden. Tussen de buien door scheen heerlijk de zon en met een warme muts, twee jassen en bijgestelde verwachtingen, was het in Bad Bentheim prima vol te houden. Er was genoeg te ontdekken want, behalve de eeuwenoude bomen, zijn hier ook in grote aantallen bosplanten te zien die in Nederland maar weinig voorkomen. Het oerbos van Bad Bentheim wordt doorsneden door meanderende bosbeekjes. Op de oevers zijn vele sporen van wilde zwijnen, edelherten en reeën te zien. In dit bos mogen al heel lang dode bomen gewoon blijven staan. Het is een prachtig gezicht waarin oud zich mooi aftekend tegen het fris groene van de jonge bomen. Langs een pad is het net wat lichter en ontdek ik het maarts viooltje, die het het ook in april nog prima doet. Is de naam violet afgeleid van dit vioolt
De maand september 2016 begint op weergebied steeds meer bijzonder geworden. Ook vandaag tikte de thermometer in Drenthe weer bijna de tropische waarde van dertig graden Celsius aan. Dit heeft direct zijn weerslag op de natuur. De vinders en libellen vliegen nog volop. Ik had geluk en maakte precies een foto op het moment dat de heidelibel ging zitten. Nou ja, geluk. Ik was al minutenlang bezig om van alle kanten dit vrouwtje van de bruinrode heidelibel te bekijken en vast te leggen. Ze kwam na korte vluchten telkens weer terug naar haar favoriete tak. Met tegenlicht zie je mooie de aders in de vleugels . Op de grond zie ik een poepje van een das. Vol met pitten van de Amerikaanse vogelkers, Normaal graaft de das een mestputje waar hij keurig zijn behoefte in doet, maar soms kom je ze ook zo tegen. De das is een echte opportunist en eet wat hem voor de snuit komt. De bessen van de Amerikaanse vogelkers zijn niet alleen bij de das gewild. Er zitten verschillen
Het meest bijzondere weerverschijnsel is wat mij betreft absoluut een windhoos. Dit is dan helemaal te danken aan het feit dat op 14 juli 1975 een windhoos pal over ons huis trok. Ik was toen zeven jaar. Het was die dag, zoals zo vaak bij zware windhozen het geval is, broeierig warm. In het begin van de avond kwam er volgens mijn moeder opeens een heel rare geelgroene lucht uit het westen opzetten en de wolken gingen op een zeer vreemde manier door elkaar bewegen. Wat ik mij nog herinner is zeer veel lawaai en met het hele gezin in het halletje tussen twee muren in schuilen voor al het vensterglas wat door allerlei dakpannen van de buren kapot knalde. Mijn vader ging even kijken in onze (vrij grote boerderij-achtige) schuur en zei dat het hele dak tientallen centimeters op en neer ging. Na afloop naar buiten gegaan en door het dorp heen gelopen. Het was een enorme ravage met enorm veel afgewaaide dakpannen. Complete boerderijschuren gingen tegen de vlakte Naar la
Wow, Bart, wat mooi, wat mooi en wat mooi....dank voor het delen.....wat aparte wolken. Foto met Alinda...schitterend.....
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Hilde
Cool. Bijzondere foto's. Die wolken heb ik gemist.
BeantwoordenVerwijderen