Bartje Struun

Om half vijf werd ik gewekt door de zingende merels. Hoewel ik er nog maar een paar uur in lag, was ik direct klaar wakker. Een blik door het raam vertelde me dat het onbewolkt was. Ik had het gevoel dat ik wel eens leuke dingen zou kunnen gaan zien en daarom maar snel aangekleed en me gereed gemaakt. Een klein uur later was ik getuige te van de zonsopkomst om precies 5.24 uur.   Even later komt ie boven de bomen uit van het Mantingerzand Er is zijn twee kleine wolkjes aanwezig waarachter hij zich heel even verschuilt.  De beroemde dikke den van het Mantingerzand.   Toevallig kwamen twee nijlganzen overvliegen op het moment dat ik de geschoren schapen tegenkom.    Nabij Nieuw Balinge waren we 15 jaar geleden al bezig om de Amerikaanse vogelkers proberen weg te krijgen, Het is een echte plaaggeest die zich steeds verder uitbreid. Het in toom houden is overduidelijk niet gelukt. Als ze bloeien is het best een leuk gezicht.  Van dic...

Zondag 27 april 2014. Het is 12 graden en grijs buiten en het is de verwachting is dat er buiige regen aan gaat komen. Toch ga ik op pad naar 'het groote zand' bij Hooghalen. Een gebied waar ik nog nooit ben geweest. Het ligt direct ten noorden van kamp Westerbork. Van een grote zandvlakte is nu geen sprake meer. Ik verbaas me juist over het grote aantal vennen en de diep uitgegraven veenputten. Juist de afwisseling van hoog en laag maakt het tot een soortenrijk gebied.     Bloem van de brem. Veenputten.  Aan de rand van een ven vind ik een schedel van een gaffel  reebok. Als de zon er een beetje doorbreekt loopt de temperatuur direct op en zie ik opeens grote libellen vliegen. Snel landen ze echter weer als blijkt dat ze nog niet genoeg zijn opgewarmd.   Het geeft mij de gelegenheid om in alle rust verschillende foto's van de viervlek te maken. De viervlek is de enige libel met ook een zwarte vlek halverwege de vleugels (de knoop)  ...