Bartje Struun

Het is ieder jaar toch wel weer een dingetje; het moment dat de zomertijd wordt teruggezet op de wintertijd. Het scheelt maar een uur, maar behalve dat hele volksstammen van de leg zijn, zie ik dit jaar zelfs bij sommige mensen een emotie die me een beetje aan die merkwaardige, zwarte- gekleurde- of witte Piet discussie doet denken. Je bent voor of tegen. Toegeven, met die discussie kan je er met zwarte vegen nog iets tussenin gaan zitten. Met de winter & zomertijd discussie wordt zelfs dat lastig. Net zo lastig als al die Nederlanders die zich zo heerlijk druk maken om dit soort zaken. Voor mij misschien wel het bewijs dat we het per saldo zó verschrikkelijk goed hebben in dit, steeds verder opwarmende, koude kikkerlandje, dat we toch altijd maar weer iets zoeken waar we ons heerlijk druk over kunnen maken. Vanochtend deed de temperatuur lekker mee met het hele wintertijd gebeuren. Het was lekker fris en ik moest, voor het eerst dit jaar, alle ramen krabben van onze auto.

Welkom in de wereld der archeologie. Vol verbazing keek ik deze zeer droge zomer hoe ze in Engeland diverse archeologische vondsten deden door het bestuderen van luchtfoto's. Door de droogte was veel gras geel gekleurd, maar iets lager gelegen terreinen waren vaak net iets groener. Daardoor werden opeens oude sloten, loopgraven, kasteelgrachten en greppels rondom grafheuvels zichtbaar als zogenaamde 'crop marks'. Pas sinds een week heb ik geleerd hoe je ook zélf op satellietbeelden, gemaakt in augustus, je eigen omgeving kan afspeuren, op zoek naar opvallende zaken. Een zeer leerzame én verslavende bezigheid moet ik zeggen. Een beetje actueel opererende school zou dit zo per direct kunnen invoeren!  Helaas hebben we hier in het arme Drenthe maar weinig kastelen en is het landschap op de meeste plekken door ontginning, egalisering en ruilverkaveling compleet op de kop gezet, maar soms kan je ook hier nog leuke, grappige of spannende zaken ontdekken.  Hieronder zal ik

        De droogte en de steeds weer terugkerende warmte, maakt dat 2018 wel eens een heel bijzonder weer jaar kan worden. Voor de gemiddelde burger allemaal heerlijk, maar als je je erin verdiept en het in breder perspectief ziet, dan is dit de zoveelste waarschuwing dat het klimaat steeds verder opwarmt. De gevolgen in de Drentse natuur zijn momenteel duidelijk zichtbaar, maar gelukkig zeker niet dramatisch. Hier niet, maar in andere delen van de wereld is het water al letterlijk naar de lippen gestegen. En ik? Ik probeer ook toch vooral te blijven genieten van de prachtige natuur, want ik besef steeds meer hoe kwetsbaar het allemaal is en dat wat ik hier nu allemaal zie en beleef, kan over 100 jaar zomaar eens niet meer mogelijk zijn.   Amen :-) Bij het ochtendgloren in de Mepper Hooilanden, is mooi de scheiding tussen de droge lucht in Duitsland en de opdringende vochtige lucht uit het westen zichtbaar. Een bruine kikker wil wel even poseren op een blauwe kaaszwam.