Hoogzomer op de Woldberg en in de Eese.
Eind juli en begin augustus 2018, trok de zomer alle registers open met steeds nieuwe warmte en droogte records. Door de droogte regende het dorre bladeren, de reptielen kropen weg in de grond en het gras kleurde geel. We stonden veertien dagen op een natuurcamping in Eesveen en genoten van al het moois op en rondom onze tijdelijke woonomgeving. De zon komt rond zes uur boven de horizon uit. Dit blijft het mooiste moment van de dag om buiten te zijn en het is nog even een paar uurtjes aangenaam weer buiten. Op een weiland direct naast de camping. Midden in het bosgebied ligt een mooi stuk heide met grafheuvels en oude karrensporen. De nevel blijft hier net wat langer hangen dan op de weilanden en zorgt voor een mysterieuze sfeer. Als de zon wat hoger klimt is het tijd om mijn favoriete vriendjes van deze vakantie op te zoeken. Boomkikkerpubers! Als de zon op de braamstruiken gaat schijnen...