Hoogzomer op de Woldberg en in de Eese.

            Eind juli en begin augustus 2018, trok de zomer alle registers open met steeds nieuwe warmte en droogte records. Door de droogte regende het dorre bladeren, de reptielen kropen weg in de grond en  het gras kleurde geel.
We stonden veertien dagen op een natuurcamping in Eesveen en genoten van al het moois op en rondom onze tijdelijke woonomgeving.
De zon komt rond zes uur boven de horizon uit. Dit blijft het mooiste moment van de dag om buiten te zijn en het is nog even een paar uurtjes aangenaam weer buiten. 

Op een weiland direct naast de camping.  

Midden in het bosgebied ligt een mooi stuk heide met grafheuvels en oude karrensporen. De nevel blijft hier net wat langer hangen dan op de weilanden en zorgt voor een mysterieuze sfeer. 
Als de zon wat hoger klimt is het tijd om mijn favoriete vriendjes van deze vakantie op te zoeken. Boomkikkerpubers! 
Als de zon op de braamstruiken gaat schijnen dan klimmen ze naar boven en zoeken de mooiste plekjes op.
Ze bewegen zich daarna amper en genieten urenlang van de warme zon. Hun hechtschijven onder de tenen en de plakkerige buik zorgen ervoor dat ze er niet af vallen.

Het zijn echte acrobaten.

We ontdekken er op een ochtend op de bramenstruiken maximaal 12 stuks. Het zijn nazaten van boomkikkers die door een liefhebber jaren geleden, een kilometer of zes verderop, zijn uitgezet.

Per ongeluk schuur ik tegen een eikenboompje waar er ook een in bleek te zitten, want ik zie dat er eentje vlak voor me land op een stengel. Hij blijft er rustig hangen en vertrouwd volledig op zijn perfecte schutkleur. Nu zie je ook zijn witte onderbuik.

Het blijkt dat de volwassen boomkikkers, van zo'n 4 cm lang, ook op de camping voorkomen. Hier zie je hoe ver ze hun achterpoten kunnen uitrekken om op die manier zoveel mogelijk grip op de gladde stam van de esdoorns te krijgen.

In tegenlicht. De jongen zijn nog maar ruim een cm groot.

Er vliegen ook prachtige vliegen rond die, zoals je ziet, maar even kleiner zijn dan de kikkertjes.

Het is zeker geen garantie dat je de kleine kikkers ziet en het is echt speurwerk. Als allround natuurliefhebber wordt mijn blik dan ook vaak afgeleid door alle andere mooie beestjes, zoals deze groene vleesvlieg. Tijd dus om verder op pad te gaan.

Voor de hazelworm is het nu overdag veel te warm. Onder een stammetje ontdek ik er een paar van deze pootloze hagedissen.  's Avonds en 's nachts gaat de hazelworm op zoek naar insecten en wormen maar ook onder de stam zit voldoende voedsel zie ik. Of zouden pissebedden en duizendpoten niet lekker genoeg zijn?

Als het boven de dertig graden wordt, dan gaan libellen vaak in de schaduw of in een 'obelisk houding' zitten. Op die manier wordt er minder zonlicht door hun lichaam opgevangen.

Op de zandpaden op de heide is het nog heter. Toch is deze grote rupsendoder druk bezig om een holletje te graven. Let op het zand tussen zijn kop en de poten, wat verderop wordt losgelaten.  De gang kan wel tot 20 cm diep worden en er komt straks een rups in te liggen die als voedsel dient voor de grote rupsendoder haar nazaten.  

De zwarte heidelibel met zijn zwarte poten poseert ook even.

Door de maandenlange droogte is er veel struikheide dood gegaan maar jonge heide naast een ven deed het nog prima en vormde een mooie achtergrond voor deze heidelibel. 

Centraal in het gebied staat deze havezate uit 1619. Het hele landgoed is nu al tientallen jaren lang in eigendom van de familie van Karnebeek.


De akkers van het landgoed zijn een aantal jaren geleden omgetoverd tot natuurgebied waar ook een paar velden met eenjarige bloemen is ingezaaid.  
Bij 'de Bult' liggen deze twee stenen, beter bekend als 'koe en kalf'. Het verhaal gaat dat het een oude Germaanse rechtsplaats was en sommige denken aan overblijfselen van het verdwenen hunebed van Eese  

Even speuren op internet bracht deze oude ansichtkaart boven water en ik bewust dezelfde compositie gefotografeerd.
 Wat mij vooral opvalt is dat de beuken amper zijn gegroeid. Ik neem aan dat de kaart toch wel minimaal 50 jaar oud is. Hoe oud zullen de stobben van deze beuken dan wel wel niet zijn?
Meer weten over o.a. het verdwenen hunebed van de Eese?  Check dan
https://www.rug.nl/research/portal/files/14432313/WesterheemHunebedden.pdf

Op de Eese zijn verschillende waardevolle vennen waarvan er ééntje op de camping zelf ligt en je heerlijk in kunt kanoën. Water is van levensbelang voor dieren en voor een fotograaf  altijd leuk om de weerspiegeling vast te leggen.

In deze omgeving kan je 's avonds urenlang ronddwalen zonder dat je ook maar één iemand tegenkomt. Langs de lanen van dit eeuwenoud gebied staan vaak beuken die, beschenen door het warme avondlicht, voor sprookjesachtige plaatsjes zorgt.

We eindigen zoals we begonnen, met nieuwsgierige  koeien die ditmaal worden beschenen door de laatste stralen van de zon. 

Ook eens hier lopen? Deze wandeling komt  langs alle mooie plekjes:
https://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/1164466/wandelroute/heerlijkheid-de-eese

Reacties

  1. Ik ben vandaag ook op zoek geweest naar boomkikker in de Eese. Helaas niets aangetroffen. Op welke locatie kan ik het beste zoeken?
    Een prachtige blog trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Benieuwd naar je reactie.

Populaire posts van deze blog

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

Windhoos van 14 juli 1975