Een jong reekalfje en opgeblazen kikkers in het Mantingerveld bij Nieuw Balinge.

-


Om half vijf werd ik gewekt door de zingende merels. Hoewel ik er nog maar een paar uur in lag, was ik direct klaar wakker. Een blik door het raam vertelde me dat het onbewolkt was. Ik had het gevoel dat ik wel eens leuke dingen zou kunnen gaan zien en daarom maar snel aangekleed en me gereed gemaakt. Een klein uur later was ik getuige te van de zonsopkomst om precies 5.24 uur.  

Even later komt ie boven de bomen uit van het Mantingerzand
Er is zijn twee kleine wolkjes aanwezig waarachter hij zich heel even verschuilt. 

De beroemde dikke den van het Mantingerzand.  
Toevallig kwamen twee nijlganzen overvliegen op het moment dat ik de geschoren schapen tegenkom.  
Nabij Nieuw Balinge waren we 15 jaar geleden al bezig om de Amerikaanse vogelkers proberen weg te krijgen, Het is een echte plaaggeest die zich steeds verder uitbreid. Het in toom houden is overduidelijk niet gelukt. Als ze bloeien is het best een leuk gezicht. 
Van dichtbij bekeken. 
Even later zie ik een ree wegspringen en hoor ik een bijzonder geluid. Ik dacht eerst aan een jong vosje maar het blijkt een heel jong reekalfje te zijn. Ik maak een foto en filmpje. Als ik een beetje geluidjes maak komt ze tot mijn verbazing  naar me toe gelopen en kan ik haar bijna aaien!


 Magic moments.. 


Moeder ree komt ook opeens weer dichterbij en kijkt me recht in de ogen aan alvorens ze luid blaffend wegrent. Het is me duidelijk en net als het kalfje maak ik me snel uit de voeten.  
Een 30 meter verder vind ik een schedel van een reebokje. Een oud familielid?  
In de ijsbaan paren twee waterkevers. 
De gele lis is een veel voorkomende oeverplant waarvan de bloem maar 1 of 2 dagen bloeit. 
Ik drink aan de waterkant van de kikkervijver mijn koffie en na een paar minuten gaat het koor groene kikkers los. 
In de kladden gegrepen.  
De laatste keer dat ik hier was maakt een grondmist het allemaal nog net wat mooier:


Location: 7938 Nieuw Balinge, Nederland

Reacties

Een reactie posten

Benieuwd naar je reactie.

Populaire posts van deze blog

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

-
Afbeelding
In de laatste week van april 2017 was het nu niet bepaald vakantieweer. Bijna iedere nacht dook de temperatuur onder nul en 's middags stortte menig hagel en sneeuwbui zich uit over onze hoofden. Tussen de buien door scheen heerlijk de zon en met een warme muts, twee jassen en bijgestelde verwachtingen, was het in Bad Bentheim prima vol te houden. Er was genoeg te ontdekken want, behalve de eeuwenoude bomen, zijn hier ook in grote aantallen bosplanten te zien die in Nederland maar weinig voorkomen. Het oerbos van Bad Bentheim wordt doorsneden door meanderende bosbeekjes. Op de oevers zijn vele sporen van wilde zwijnen, edelherten en reeën te zien.  In dit bos mogen al heel lang dode bomen gewoon blijven staan.  Het is een prachtig gezicht waarin oud zich mooi aftekend tegen het fris groene van de jonge bomen.  Langs een pad  is het net wat lichter en ontdek ik het maarts viooltje, die het het ook in april nog prima doet. Is de naam violet afgeleid...
Lees meer »

Windhoos van 14 juli 1975

-
Afbeelding
Het meest bijzondere weerverschijnsel is wat mij betreft absoluut een windhoos. Dit is dan helemaal te danken aan het feit dat op 14 juli 1975 een windhoos pal over ons huis trok. Ik was toen zeven jaar. Het was die dag, zoals zo vaak bij zware windhozen het geval is, broeierig warm. In het begin van de avond kwam er volgens mijn moeder opeens een heel rare geelgroene lucht uit het westen opzetten en de wolken gingen op een zeer vreemde manier door elkaar bewegen. Wat ik mij nog herinner is zeer veel lawaai en met het hele gezin in het halletje tussen twee muren in schuilen voor al het vensterglas wat door allerlei dakpannen van de buren kapot knalde. Mijn vader ging even kijken in onze (vrij grote boerderij-achtige) schuur en zei dat het hele dak tientallen centimeters op en neer ging. Na afloop naar buiten gegaan en door het dorp heen gelopen. Het was een enorme ravage met enorm veel afgewaaide dakpannen. Complete boerderijschuren gingen tegen de vlakte Naar la...
Lees meer »

Sneeuw in Drenthe. Winter 2017

-
Afbeelding
Vanwege een ijskoude bovenlucht en een noordwesten wind kwamen er  op 8 december 2017 talloze  winterse buien ons lage landje binnengetrokken. Het was de start van 4 heerlijke winterse weerdagen. Het begon vrijdags met grote vlokken. Een teken dat de temperatuur nog boven nul was. Het leverde een schilderachtig plaatje op. De wijken van Eleveld.  Niet iedereen lijkt er blij mee te zijn. Als de natte sneeuw is gesmolten en de zon komt er voorzichtig bij, tonen zich opeens duizenden druppels aan de takken  Iedere druppel is een wereld op zich.  De zaterdag moest ik werken, maar waren er gelukkig alleen maar wat kleine buitjes. De zondag was het echter flink raak. Het sneeuwde bijna de hele middag en avond. De harde wind maakte dat de sneeuw tegen de bomen aan plakte.   Een rondje Stuifzand in de sneeuw. Ik hou van kronkelige eikentakken.  Wijken van Eleveld nabij Siberië. De depressie die verantwoordel...
Lees meer »

Het wel en wee van een familie levendbarende hagedissen.

-
Afbeelding
Lopend over de heide kan je ze vaak vlak voor je zien, of nog vaker, horen wegschieten; hagedissen. In Nederland komen er vier soorten voor, de muurhagedis, de zandhagedis, de levendbarende hagedis en de pootloze hazelworm. Hagedissen zijn bij de meeste mensen wellicht vooral bekend van de vakantie. In Frankrijk lopen de muurhagedissen soms gewoon je caravan door en op die manier zijn er al verschillende in Nederland beland. Toen wij dit jaar twee weken lang in  Campingplatz Am Niemetal neerstreken, zagen we binnen twee minuten al dat we een familie levendbarende hagedissen als naaste buren hadden. Wat is er dan mooier om vanuit onze luie stoel, met de zon op onze hoofden, dagenlang het normaal verborgen levenswijze van deze prachtige reptielen te observeren? Zonlicht is van levensbelang voor deze koudbloedige dieren. Een afgezaagde boomstam was favoriet voor deze hagedis. De nog vochtige schubben reflecteerden het zonlicht in alle kleuren van de regenboog.  Ze was...
Lees meer »

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

-
Afbeelding
De maand september 2016 begint op weergebied steeds meer bijzonder geworden. Ook vandaag tikte de thermometer in Drenthe weer bijna de tropische waarde van dertig graden Celsius aan. Dit heeft direct zijn weerslag op de natuur. De vinders en libellen vliegen nog volop. Ik had geluk en maakte precies een foto op het moment dat de heidelibel ging zitten. Nou ja, geluk. Ik was al minutenlang bezig om van alle kanten dit vrouwtje van de bruinrode heidelibel te bekijken en vast te leggen. Ze kwam na korte vluchten telkens weer terug naar haar favoriete tak.    Met tegenlicht zie je mooie de aders in de vleugels .  Op de grond zie ik een poepje van een das. Vol met pitten van de Amerikaanse vogelkers, Normaal graaft de das een mestputje waar hij keurig zijn behoefte in doet, maar soms kom je ze ook zo tegen. De das is een echte opportunist en eet wat hem voor de snuit komt.   De bessen van de Amerikaanse vogelkers zijn niet alleen bij de das gewild. Er...
Lees meer »

Monarch vlinders, flamingo's, bijeneters, hoppen en spectaculaire vergezichten in de Algarve.

-
Afbeelding
Ik had het voorrecht om een week in de Algarve te mogen verblijven voor een opleiding tot natuurcoach. Dat betekende dat de natuur mijn werkomgeving vormde. Wat wil een Bart nog meer? De hoop op een heerlijke zonnige week had ik vooraf afgeschreven. Een hogedrukgebied bevond zich ergens boven West-Europa en de depressies, die normaal vaak over Nederland trekken, moesten daardoor een zuidelijker koers beschrijven. En laat dat nu precies over Portugal gaan. Daardoor de eerste dagen geen stralend blauwe hemel maar soms Hollandse luchten. Voordeel was dat het heerlijk wandelweer was,  Ik was nog maar net op het eco-resort Case Vale de Lama geïnstalleerd of het begon al te kriebelen. Mijn hele systeem wou maar een ding; strunen! Hieronder de hoogtepunten van een hele week samengevat in een fictieve wandeling van de resort naar de kliffen bij Lagos.  De omgeving van het resort is een ware Hof van Eden met vogelsoorten waar je in Nederland alleen maar van kan dromen.  Ee...
Lees meer »

Boommarter, beverrat en 15 soorten vlinders rondom Brenazet in Vernusse.

-
Afbeelding
Brenazet is een campinghoeve in de Auvergne. Een rustige streek in midden Frankrijk, waar het heerlijk toeven is. Zodra ik er was werd ik onrustig; ik wilde er op uit. Want wat was er veel natuur te zien rondom de hoeve. Ik telde maar liefst 15 verschillende soorten vlinders. Bijna iedere dag liep ik even een rondje, maar die eerste keer dat ik in 'het verborgen valleitje' midden in het bos kwam was niet meer te evenaren. Het leek wel of de dieren hier nog nooit een mens hadden gezien en vele vlinders, juffers als ook een familie beverraten en zelfs een boommarter liepen hier een paar meter voor mijn voeten rond te scharrelen. Op het erf bij de boerderij zag ik direct al een vlinder die me in vervoering bracht. Een kolibrievlinder zat boven mij in de vlinderstruik, te smullen van het nectar.  Ik maak verschillende foto's  van deze overdag vliegende nachtvlinder, die ik heb bewerkt in bovenstaande samengestelde foto.  Dit was wat mij betreft de mooiste. &nbs...
Lees meer »

Ruige rijp, springende reeën en ijshaar in het Dwingelderveld.

-
Afbeelding
Sinds ik er, een paar jaar geleden, voor het eerst van hoorde wil ik dolgraag eens zien; ijshaar. Toen gisteravond laat duidelijk werd dat de omstandigheden ervoor vanochtend wel eens heel goed zouden kunnen zijn, kwam ik in actie met de voorbereidingen. Een laatste check op de satelliet en wat weersites bevestigde vanochtend om 06.15 mijn vermoedens. Het was onbewolkt met mist en de temperatuur was een paar graden onder nul. Snel zette ik dan ook mijn slaperige lijf in beweging. Even voor zeven uur arriveer ik in het Dwingelderveld. De maan is nog net zichtbaar terwijl het eerste ochtendgloren zich aandient. Het is op de heide onbewolkt, maar bijna rondom is er in de verte mistbanken of bewolking  te zien.    Even later komt er langzaam een rode bol omhoog kruipen vanachter de horizon.  Flink ingezoomd geeft het samen met een kraai, een mooi effect.  Het is windstil en de rook van de vuilverbrander bij Wijster gaat dan ook recht omhoog Nu d...
Lees meer »

Eerste vorst van de winter en grondmist bij de Loozensche linie aan de vecht.

-
Afbeelding
Al een paar nachten hing het in de lucht; de eerste vorst. Met opklaringen en wolken in de aanvoerrichting zou het ook vanochtend weer spannend worden of het zou lukken. Om half zeven komt mijn dochter me wakker maken dat er mist is en er drie sterren heel mooi op een rijtje staan. Tja; dan moet je er als weerliefhebber natuurlijk uit. Op de satellietbeelden zag ik onder het eten dat er wolken snel kwamen aanzetten vanuit het noorden. Terwijl moeders de vrouw haar wijze hoofd schud en weer terug onder dekens kruipt, gaan wij richting het zuiden, de kou tegemoet. Naar een plek waar ik al een tijd lang foto's wil maken; de Loozensche linie, tussen Gramsbergen en Hardenberg. Een in ere herstelde verdedigingslinie uit 1799 die gebouwd is in opdracht van Napoleon hemzelf.     'Ik wil graag grondmist boven een rivier, met bomen , rijp  en een opkomende zon' zei ik nog in de auto.  We kregen het allemaal. Nog veel meer zelfs.    Parels gevangen in een...
Lees meer »

Kamsalamanders, boomkikkers en eikenpages

-
Afbeelding
Zo eens in de paar maanden ga ik met Hero een dagje wat verder weg de natuur in. Deze keer stelde ik voor om maar eens weer naar het Fochteloërveen te gaan. Daar ergens woonde toch ook iemand te midden van honderden boomkikkers? Hoewel we onverwachts langskwamen, onthaalde Jaap 'Boomkikker' ons hartelijk met heerljke chocoladetaart en daarna leidde hij ons trots een paar uur lang rond over zijn landgoed. Ademloos genoot ik van de planten, dieren en vooral ook de bevlogenheid en verhalen van iemand die in staat is gebleken zijn eigen paradijsje te scheppen. Struun maar eens mee. We lopen nog geen tien meter, een stuk hout wordt opgetild en 5 kamsalamanders komen tevoorschijn. Een soort die op de meeste plekken in Nederland helaaas niet meer voorkomt.    Van onderen heeft ieder exemplaar zijn eigen unieke stippencode.  Wij zien ze eerst niet eens, maar dankzij wat aanwijzingen zien we op de bramen de eerste boomkikkertjes. Hoe beter we kijken, hoe meer ...
Lees meer »