Nieuw Balinge is voor mij bekend terrein. Ik heb er jaren gewoond en toen we vanochtend vroeg, onderweg naar oma, erlangs kwamen had ik opeens het idee dat we wel eens een ringslang zouden kunnen treffen. Het warmt namelijk al snel op en het is bijna onbewolkt.
Het meest in het oog springende plant is hier de waterlelie.
De grote roodoogjuffer vliegt hier massaal.
We zien twee ringslangen. Één blijft een poosje mooi in de zon liggen terwijl wij hem bewonderen. Het is een grote slang van wel 80 cm lang. Hij heeft geen giftanden en is dus ongevaarlijk. Hij eet vooral kikker en het is een echte waterslang. De aanwezige vissers vertellen dat ze er gisteren nog een in hun schepnet hadden.
Een ringslang is gemakkelijk te onderscheiden van een adder vanwege zijn grote maar ook vanwege zijn 'ring' vlak achter zijn hoofd. Ik maak nog een kort filmpje van de slang en zijn publiek.
Alinda ontdekt opens een mooie Sint jacobsvlinder. De rups van de vlinder voedt zich met het giftige jacobskruiskruid. Het gif blijft ook na het verpoppen in zijn lichaam en de vlinder is dan ook onaantrekkelijk voor rovers.
Na een picknick maken we nog één stop bij een ven bij Gees.
Het landkaartje
Het landkaartje dankt zijn naam aan de onderzijde van zijn vleugels. Dit lijkt, met wat fantasie, op een landkaart.
Ik schrik me een hoedje als vlak voor me een wilde eend opvliegt. We ontdekken een nest met 8 eieren.
Parende variabele waterjuffers
Bartje Struun was hier een maand geleden ook al in de buurt:
In de laatste week van april 2017 was het nu niet bepaald vakantieweer. Bijna iedere nacht dook de temperatuur onder nul en 's middags stortte menig hagel en sneeuwbui zich uit over onze hoofden. Tussen de buien door scheen heerlijk de zon en met een warme muts, twee jassen en bijgestelde verwachtingen, was het in Bad Bentheim prima vol te houden. Er was genoeg te ontdekken want, behalve de eeuwenoude bomen, zijn hier ook in grote aantallen bosplanten te zien die in Nederland maar weinig voorkomen. Het oerbos van Bad Bentheim wordt doorsneden door meanderende bosbeekjes. Op de oevers zijn vele sporen van wilde zwijnen, edelherten en reeën te zien. In dit bos mogen al heel lang dode bomen gewoon blijven staan. Het is een prachtig gezicht waarin oud zich mooi aftekend tegen het fris groene van de jonge bomen. Langs een pad is het net wat lichter en ontdek ik het maarts viooltje, die het het ook in april nog prima doet. Is de naam violet afgeleid...
De maand september 2016 begint op weergebied steeds meer bijzonder geworden. Ook vandaag tikte de thermometer in Drenthe weer bijna de tropische waarde van dertig graden Celsius aan. Dit heeft direct zijn weerslag op de natuur. De vinders en libellen vliegen nog volop. Ik had geluk en maakte precies een foto op het moment dat de heidelibel ging zitten. Nou ja, geluk. Ik was al minutenlang bezig om van alle kanten dit vrouwtje van de bruinrode heidelibel te bekijken en vast te leggen. Ze kwam na korte vluchten telkens weer terug naar haar favoriete tak. Met tegenlicht zie je mooie de aders in de vleugels . Op de grond zie ik een poepje van een das. Vol met pitten van de Amerikaanse vogelkers, Normaal graaft de das een mestputje waar hij keurig zijn behoefte in doet, maar soms kom je ze ook zo tegen. De das is een echte opportunist en eet wat hem voor de snuit komt. De bessen van de Amerikaanse vogelkers zijn niet alleen bij de das gewild. Er...
Het meest bijzondere weerverschijnsel is wat mij betreft absoluut een windhoos. Dit is dan helemaal te danken aan het feit dat op 14 juli 1975 een windhoos pal over ons huis trok. Ik was toen zeven jaar. Het was die dag, zoals zo vaak bij zware windhozen het geval is, broeierig warm. In het begin van de avond kwam er volgens mijn moeder opeens een heel rare geelgroene lucht uit het westen opzetten en de wolken gingen op een zeer vreemde manier door elkaar bewegen. Wat ik mij nog herinner is zeer veel lawaai en met het hele gezin in het halletje tussen twee muren in schuilen voor al het vensterglas wat door allerlei dakpannen van de buren kapot knalde. Mijn vader ging even kijken in onze (vrij grote boerderij-achtige) schuur en zei dat het hele dak tientallen centimeters op en neer ging. Na afloop naar buiten gegaan en door het dorp heen gelopen. Het was een enorme ravage met enorm veel afgewaaide dakpannen. Complete boerderijschuren gingen tegen de vlakte Naar la...
Reacties
Een reactie posten
Benieuwd naar je reactie.