Koekoek en reebok in de avondzon nabij het Holtveen

-
De dopheide bloeit op sommige plekken al. Dopheide is een heidesoort die houdt van vochtige voeten en komt veel voor op het Dwingelderveld.  
Aan het begin van de avond trok er een flinke bui over. De druppels op de dennennaalden geven een mooi effect.
In het bos verdampt het water en geeft de zon een prachtige gele gloed. 

Het bosven aan de zuidzijde van de weg is een juweeltje. Het ven is voor de turfwinning gebruikt en het is door de vele diepe kuilen oppassen waar je loopt. 
Reebok in de pijpenstro. 

In de verte zie ik een vogel op een paaltje zitten. Het zou toch geen koekoek zijn? Jawel hoor. Eindelijk heb ik deze schuwe vogel op de foto. Hij heeft ook nog eens een vette rups in zijn bek.Die hoeft ze niet aan haar jong te geven want deze slimme vogel legt haar eieren in andermans nest en laat het broeden en voederen graag over aan een pleegouder.  

De koekoek is makkelijk te herkennen aan zijn langwerpige vorm. 
Ondertussen is de zon aardig gezakt.
  
Een mooie zonsondergang in dit gebied is altijd een feest. 

Het is windstil en het water spiegelglad

De laatste stralen.
Twee Canadese ganzen zien een grijze muur op hun weiland opdoemen. 

Een grondmist is komen opzetten en op de terugweg zie ik mooie taferelen. 

Witte wieven boven het Oude diepje nabij Stuifzand. 

Ik kom hier vaker..  Meer struuntochten in dit gebied :

http://bartjestruun.blogspot.nl/2014/03/zonsopkomst-op-het-holtveen.html
http://bartjestruun.blogspot.nl/2014/04/rondom-het-holtveen.html
http://bartjestruun.blogspot.nl/2013/12/dwars-door-het-dwingelderveld.html




Locatie: 7991 Dwingeloo, Nederland

Reacties

Een reactie posten

Benieuwd naar je reactie.

Populaire posts van deze blog

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

-
Afbeelding
In de laatste week van april 2017 was het nu niet bepaald vakantieweer. Bijna iedere nacht dook de temperatuur onder nul en 's middags stortte menig hagel en sneeuwbui zich uit over onze hoofden. Tussen de buien door scheen heerlijk de zon en met een warme muts, twee jassen en bijgestelde verwachtingen, was het in Bad Bentheim prima vol te houden. Er was genoeg te ontdekken want, behalve de eeuwenoude bomen, zijn hier ook in grote aantallen bosplanten te zien die in Nederland maar weinig voorkomen. Het oerbos van Bad Bentheim wordt doorsneden door meanderende bosbeekjes. Op de oevers zijn vele sporen van wilde zwijnen, edelherten en reeën te zien.  In dit bos mogen al heel lang dode bomen gewoon blijven staan.  Het is een prachtig gezicht waarin oud zich mooi aftekend tegen het fris groene van de jonge bomen.  Langs een pad  is het net wat lichter en ontdek ik het maarts viooltje, die het het ook in april nog prima doet. Is de naam violet afgeleid van dit vioolt
Lees meer »

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

-
Afbeelding
De maand september 2016 begint op weergebied steeds meer bijzonder geworden. Ook vandaag tikte de thermometer in Drenthe weer bijna de tropische waarde van dertig graden Celsius aan. Dit heeft direct zijn weerslag op de natuur. De vinders en libellen vliegen nog volop. Ik had geluk en maakte precies een foto op het moment dat de heidelibel ging zitten. Nou ja, geluk. Ik was al minutenlang bezig om van alle kanten dit vrouwtje van de bruinrode heidelibel te bekijken en vast te leggen. Ze kwam na korte vluchten telkens weer terug naar haar favoriete tak.    Met tegenlicht zie je mooie de aders in de vleugels .  Op de grond zie ik een poepje van een das. Vol met pitten van de Amerikaanse vogelkers, Normaal graaft de das een mestputje waar hij keurig zijn behoefte in doet, maar soms kom je ze ook zo tegen. De das is een echte opportunist en eet wat hem voor de snuit komt.   De bessen van de Amerikaanse vogelkers zijn niet alleen bij de das gewild. Er zitten verschillen
Lees meer »

Windhoos van 14 juli 1975

-
Afbeelding
Het meest bijzondere weerverschijnsel is wat mij betreft absoluut een windhoos. Dit is dan helemaal te danken aan het feit dat op 14 juli 1975 een windhoos pal over ons huis trok. Ik was toen zeven jaar. Het was die dag, zoals zo vaak bij zware windhozen het geval is, broeierig warm. In het begin van de avond kwam er volgens mijn moeder opeens een heel rare geelgroene lucht uit het westen opzetten en de wolken gingen op een zeer vreemde manier door elkaar bewegen. Wat ik mij nog herinner is zeer veel lawaai en met het hele gezin in het halletje tussen twee muren in schuilen voor al het vensterglas wat door allerlei dakpannen van de buren kapot knalde. Mijn vader ging even kijken in onze (vrij grote boerderij-achtige) schuur en zei dat het hele dak tientallen centimeters op en neer ging. Na afloop naar buiten gegaan en door het dorp heen gelopen. Het was een enorme ravage met enorm veel afgewaaide dakpannen. Complete boerderijschuren gingen tegen de vlakte Naar la
Lees meer »