De winter 2024-2025 zal iedereen qua winterweer wellicht snel weer vergeten. Behalve dan de mensen die zich op woensdag 12 februari in de drie-provinciën-grensstreek van Drenthe-Groningen-Friesland bevonden. Een zeer langzaam rondtollende depressie, bovenin gevuld met koude en vochtige lucht, bevond zich boven Noord-Nederland en zorgde in deze omgeving voor urenlange matige sneeuwval die het verkeer op de A7 nabij Leek compleet tot stilstand deed komen.  De sneeuwhoogte liep op van zo'n 10 centimeter rond Assen tot maar liefst 25 centimeter in Buitenpost!  Voor mij was dat reden genoeg om de volgende ochtend de wekker vroeg te zetten. Een sneeuwexpeditie door het hoge noorden was het doel. Door lichamelijk ongemak was het deze keer hoofdzakelijk een driedaagse struuntocht in de auto, maar dat kon mijn sneeuwpret amper onderdrukken.   Struun maar es een eindje mee.      Roodborstje in de sneeuw De witte molen van Glimmen Huize Welgelegen, Glimmen....

Wat is het toch een genot om door een met witte rijp bedekt landschap te lopen. Een half uur later glijdt de rijp, inmiddels gesmolten, als glinsterende pareltjes van de takken naar beneden. Het landschap verandert in korte tijd van wit naar talloze tinten bruin en groen. Ik merk het amper op, totdat een koude druppel precies op mijn wang valt en me doet beseffen hoe vergankelijk het moment is. Op een gehakt stammetje zie ik in mijn ooghoek ineens iets bekends. Yes, een  geel nestzwammetje! Klein, maar o zo leuk. De sporen van dit paddenstoeltje zitten met miljoenen tegelijk verpakt in eitjes, keurig liggend in een nestje. Wachtend op die ene druppel die ze als kleine projectielen uit hun nestje zal schieten. Bij een bomenwal zie ik plots twee paar ogen mijn kant op kijken. Doodstil staan de jonge reeën, turend tegen de zon in, naar een schaduw die verdacht veel op een mens lijkt. Zeker weten doen ze het nog niet, dus blijven ze stokstijf staan. Pas als ik beweeg, lopen ze rustig e...