Sneeuwexpeditie door Noord-Nederland. Van Glimmen naar Leek, via Buitenpost naar het Hogeland van Grunn.

-
De winter 2024-2025 zal iedereen qua winterweer wellicht snel weer vergeten. Behalve dan de mensen die zich op woensdag 12 februari in de drie-provinciën-grensstreek van Drenthe-Groningen-Friesland bevonden.
Een zeer langzaam rondtollende depressie, bovenin gevuld met koude en vochtige lucht, bevond zich boven Noord-Nederland en zorgde in deze omgeving voor urenlange matige sneeuwval die het verkeer op de A7 nabij Leek compleet tot stilstand deed komen. 
De sneeuwhoogte liep op van zo'n 10 centimeter rond Assen tot maar liefst 25 centimeter in Buitenpost! 
Voor mij was dat reden genoeg om de volgende ochtend de wekker vroeg te zetten. Een sneeuwexpeditie door het hoge noorden was het doel. Door lichamelijk ongemak was het deze keer hoofdzakelijk een driedaagse struuntocht in de auto, maar dat kon mijn sneeuwpret amper onderdrukken.  
Struun maar es een eindje mee. 

   
Roodborstje in de sneeuw

De witte molen van Glimmen

Huize Welgelegen, Glimmen. 

Drentse Aa nabij Glimmen. 

Nienoord, Leek. 's Middags reden ze hier met paard en arreslee

Er lag meer dan 20 cm sneeuw. Dat zie je toch niet vaak in Nederland. 

Omgeving Boerakker.

Het Hoendiep

Hilmahuistermolen

Hilmahuistermolen

Dit leuk huisje in het prachtige veenkloosterbos nabij Buitenpost.

Engelse tuin van Fogelsangh state 

Veenkloosterbos 

Fogelsangh state

Damherten temidden van Teletubbies heuveltjes. 

Er staat een zeer oud hekwerk om het hertenkampje

Ik kan het niet verklaren. Van mierensoorten weet ik dat ze tientallen jaren oude hopen kunnen maken. Liggen die onder de sneeuw? 

Bosvijver weerspiegeld de bomen in de sneeuw


Abstracte sneeuwkunst

Veenkloosterbos

Grunninger klaai. Je voelt de eenzaamheid. 

Grote zilverreiger in een sneeuwbui

Kleine arbeidershuisjes van Ewer.

Het is nu eenvoudig om verschillende sprongen reeën in de sneeuw te spotten. 

Sprong reeën op de dijk van het Reitdiep

Sneeuw op de kwelder

De windmolens van de Emmapolder 

Laatste rustplaats van de easy rider in Oudeschip

Reacties

Een reactie posten

Benieuwd naar je reactie.

Populaire posts van deze blog

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

-
Afbeelding
In de laatste week van april 2017 was het nu niet bepaald vakantieweer. Bijna iedere nacht dook de temperatuur onder nul en 's middags stortte menig hagel en sneeuwbui zich uit over onze hoofden. Tussen de buien door scheen heerlijk de zon en met een warme muts, twee jassen en bijgestelde verwachtingen, was het in Bad Bentheim prima vol te houden. Er was genoeg te ontdekken want, behalve de eeuwenoude bomen, zijn hier ook in grote aantallen bosplanten te zien die in Nederland maar weinig voorkomen. Het oerbos van Bad Bentheim wordt doorsneden door meanderende bosbeekjes. Op de oevers zijn vele sporen van wilde zwijnen, edelherten en reeën te zien.  In dit bos mogen al heel lang dode bomen gewoon blijven staan.  Het is een prachtig gezicht waarin oud zich mooi aftekend tegen het fris groene van de jonge bomen.  Langs een pad  is het net wat lichter en ontdek ik het maarts viooltje, die het het ook in april nog prima doet. Is de naam violet afgeleid...
Lees meer »

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

-
Afbeelding
De maand september 2016 begint op weergebied steeds meer bijzonder geworden. Ook vandaag tikte de thermometer in Drenthe weer bijna de tropische waarde van dertig graden Celsius aan. Dit heeft direct zijn weerslag op de natuur. De vinders en libellen vliegen nog volop. Ik had geluk en maakte precies een foto op het moment dat de heidelibel ging zitten. Nou ja, geluk. Ik was al minutenlang bezig om van alle kanten dit vrouwtje van de bruinrode heidelibel te bekijken en vast te leggen. Ze kwam na korte vluchten telkens weer terug naar haar favoriete tak.    Met tegenlicht zie je mooie de aders in de vleugels .  Op de grond zie ik een poepje van een das. Vol met pitten van de Amerikaanse vogelkers, Normaal graaft de das een mestputje waar hij keurig zijn behoefte in doet, maar soms kom je ze ook zo tegen. De das is een echte opportunist en eet wat hem voor de snuit komt.   De bessen van de Amerikaanse vogelkers zijn niet alleen bij de das gewild. Er...
Lees meer »

Windhoos van 14 juli 1975

-
Afbeelding
Het meest bijzondere weerverschijnsel is wat mij betreft absoluut een windhoos. Dit is dan helemaal te danken aan het feit dat op 14 juli 1975 een windhoos pal over ons huis trok. Ik was toen zeven jaar. Het was die dag, zoals zo vaak bij zware windhozen het geval is, broeierig warm. In het begin van de avond kwam er volgens mijn moeder opeens een heel rare geelgroene lucht uit het westen opzetten en de wolken gingen op een zeer vreemde manier door elkaar bewegen. Wat ik mij nog herinner is zeer veel lawaai en met het hele gezin in het halletje tussen twee muren in schuilen voor al het vensterglas wat door allerlei dakpannen van de buren kapot knalde. Mijn vader ging even kijken in onze (vrij grote boerderij-achtige) schuur en zei dat het hele dak tientallen centimeters op en neer ging. Na afloop naar buiten gegaan en door het dorp heen gelopen. Het was een enorme ravage met enorm veel afgewaaide dakpannen. Complete boerderijschuren gingen tegen de vlakte Naar la...
Lees meer »