Tussen herfst en winter.

Na alle sinterklaasverwikkelingen hedenochtend zag ik, op de terugweg naar huis, dat de mist uit Hoogeveen was verdwenen. Op het platteland van Stuifzand waren echter nog prachtige mistflarden aan het ronddolen. Snel dus een vulling van brood bovenop de suikermassa in mijn maag gelegd en daarna heerlijk mijn energie kwijtgeraakt in het veld. Struun maar es een eindje mee. Op een enkele plek was het ook na twaalven nog wit van de rijp. Het dooide echter voor mijn ogen weg en het regende ijsbrokjes uit de bomen. Uitgebloeid met een dun laagje ijs. Drie maal hetzelfde, alleen dan anders Lamellen van de doorschijnende oranje oesterzwam . Gelukkig is deze soort een taaie en redelijk vorstbestendig. Zie hier hoe ik deze zeldzaamheid een maand geleden voor het eerst zag. Bij de Mepper hooilanden schijnt ook een vriendelijk zonnetje. De kleine zwanennekken weerspiegeld. Ze maken rustgevende geluidjes en samen met...