Wat is er mooier dan de koningsmarkten te ontlopen en vervolgens te zien hoe een ringslang zijn tong naar mij uitsteekt in het Echtens Paradijs?  Als het oranjetipje vliegt, bloeit onder andere het look zonder look. Als je de bladeren wrijft, komt de typische look geur vrij. De blaadjes en de jonge scheuten zijn prima eetbaar en hebben een lichte knoflook smaak. Alinda ziet een oranjetipje maar die is weer eens te beweeglijk voor een mooie foto. .   Een ree staat in de verte. Als ik een vreemd geluidje maak met mijn tong, draait hij zich om en kan ik een mooi plaatje schieten .  Het meisje en de hommel. Wie kijkt ziet het.   Alinda vindt het hier zo mooi dat ze hier volgend jaar haar verjaardagsfeestje wil vieren. 'Een beetje rennen, verstoppetje spelen, tikkertje enzo. Dan mag jij wel foto's maken van slangen en libellen :-)' Het eenarig wollegras is uitgebloeid en laat haar haren zien. Onder de haren zitten de zaadjes, die ...

Het libellenseizoen is voor mij nu toch eindelijk echt gestart. Waar kan het beter dan in het Woldlakebos in de Weerribben? Brede zandpaden, brede oeverzones en diepe, krakheldere brede sloten omgeven door dichte broekbossen zorgen voor een optimaal biotoop voor miljoenen muggen, duizenden libellen en kikkers, spechten en ringslangen. Ik besloot als opwarmertje eerst langs de vogelkijkhut 'De Auken' tussen Steenwijk en Giethoorn te gaan. Tot mijn grote verbazing zag ik een wel heel groot roofvogel overvliegen. Getuige zijn gevorkte staart was het volgens een aanwezige vogelaar een zwarte wouw.   Vanuit de hooggelegen kijkhut heb ik zicht op een klein zangvogeltje. Volgens mij is dit  de fitis.  De nijlganzen hebben al jongen.  De jongen van de grauwe ganzen zijn al behoorlijk fors. De Nederlander heeft niet alleen zijn eigen land gemaakt; ze maken ook hun eigen natuur. Nabij Wetering hebben ze een oeverzwaluwwand geplaatst. Van beton, want ...

Met een noordenwind werd vandaag superschone lucht Nederland binnen geblazen, De temperatuur was met zo'n 14 graden Celsius niet bijzonder hoog, maar doordat de zon in de heldere lucht vrij spel had, was het warm genoeg om vele vlinders in beweging te krijgen. Ik telde maar liefst zes verschillende soorten, die soms prachtig aftekenden tegen de helderblauwe lucht. Vandaag was ik op pad met mijn archeologievrienden van de Red Arrow. Mijn aandacht lag deze keer echter duidelijk meer bij de ontluikende natuur dan bij de bewerkte vuursteentjes. Deze keer in de buurt van Ten Arlo en bij Oud Avereest. De dagpauwoog bleef  prachtig zitten terwijl ik steeds dichterbij kwam. Zo half afgetekend tegen de blauwe lucht komt zijn pracht volledig tot recht, Ik zie nu pas de hoogspanningslijnen.  Ook een klein geaderd witje stond toe dat ik dichtbij kwam. Ook zo'n alledaags vlindertje met een prachtige tekening op de vleugels.  Natuurkunst.  Als je één snuitkever zie...