Op nog geen drie kwartier rijden vanuit Hoogeveen ligt de Ems. Een rivier die 238 kilometer door noordwest Duitsland stroomt alvorens nabij Emden uit te monden in de Dollard. Ik moest bergschoenen omruilen in Papenburg en omdat ik er toch was, met mijn neus achterna de omgeving maar eens verkend. Het smaakte naar meer! De dichte mist van de afgelopen nacht was opgelost maar boven het warme water van de Ems bij Emen is het nog wat nevelig.  Het is windstil en onbewolkt. Rustig drink ik mijn koffie en verbaas me erover dat deze streek zo onbekend is bij de gemiddelde Drent. De Hilterberg grenst hier aan de rivier en als ik het bos in loop hangt de nevel ook hier nog. De zon schijnt  hier door een gat in een boom.  Ik zie vandaag helaas veel meer schiethutten dan wild.   De zonnestralen branden de damp weg. Wat een mooi gezicht!   De hoge zandheuvels worden afgewisseld met grote stukken veenland. Hier bekermossen.   Het hoogve...

 Over en weer begint men de strijd. Als ze tegen de vijand oprukken, zakken onze voorste gelederen meteen langzaam weg in het stinkende dode moeras, waarin ze tenslotte door het gewicht van hun wapenuitrusting geheel wegzinken. Van verre met pijlen en speren en van dichtbij met het zwaard slachtten de Drentse onmensen hen af als vee. Door dit slechte begin werden onze mannen door zo’n vrees bevangen, dat heel dat ongelukkige leger, wijd en zijd over het moeras verspreid, tot zijn schande in grote paniek op de vlucht sloeg die hun de dood zou brengen. Het gevolg was dat velen, doordat ze zo hard liepen en door de buitensporige hitte van die dag, geen lucht meer konden krijgen en tallozen, treurig genoeg, smadelijk in die smerige modderpoel wegzakten.  De slag bij Ane, 28 juli 1227. Misschien is deze veldslag voor de Drent nog magischer dan het verhaal van David en Goliath. Uit de boeken kennen we het wel zo ongeveer, maar wie weet waar deze historische veldslag werkelijk h...

Waar menigeen klaagt over het Nederlandse klimaat, vind ik het heerlijk om hier te mogen wonen. Waar we gisteren de hele dag tegen een grijze muur aankeken zou het, na de de regen en wind van vannacht, weer op gaan klaren. Mijn, bijna negen jaar oude persoonlijke wekker, springt bovenop me met de mededeling dat het onbewolkt is en dat het vast een moois zonsopkomst wordt en ik eruit moet. OK dan.. Het was alweer wat jaren geleden dat ik bij de Klinkenberg was. Deze zogenaamde Motte staat midden in de, door elzensingels en houtwallen afgescheiden natte hooilanden. Sinds een paar jaar kronkelt het smalle loodiep weer door het beekdal. Hier liggen honderden hectaren nieuwe natuur klaar, om heerlijk door heen te struinen. Het is onbewolkt als ik aankom bij de Klinkenberg. Een klein bultje in het beekdal. Ooit stond hier een motte, een steile heuvel met een verdediging bouwwerk er bovenop met slotgracht er omheen. Zie hier een plaatje zoals het eruit zou kunnen hebben gezien. Ron...

Een spontane facebookoproep gisteravond, om mee te gaan het veld in op zoek naar het wonderlijke ijshaar, leverde een paar enthousiaste reacties op. Vanochtend om half negen gingen mensen het mistige bos in. We vroegen een kleine bijdrage voor het goede doel, stichting leergeld Hoogeveen die wel een paar euro's kan gebruiken om alle kinderen een kans te bieden om mee te kunnen op school. Als je de plekken weet is het niet zo moeilijk, na een paar minuten hadden we het alg gevonden en er werden volop foto's gemaakt. Ik stel mijn fotomomenten nog even uit, ik verwacht dat de zon er over een half uurtje wel door zal breken en op de terugweg zal het daardoor nog veel mooier zijn.  Het lange witte haar van de geit. Altijd  weer een magisch moment als de zon langzamerhand door de mist heen gaat schijnen.  Natuurkunst Vliegenvanger of dromenvanger ?  Wat ballen aan de spinnendraden hangen en je krijgt bijna  een kerstgevoel. Genieten ...