Op de een na laatste dag van het jaar een lange struundag gedaan in het vertrouwde Grunninger land. De dag begon onverwacht helder met zelfs rijp op het gras. Een prachtige ochtend stond ons te wachten. Het doel was de punt van Reide in het uiterste noordoosten van Nederland.   Vlak voor we de polder in rijden ligt de kerk van Woldendorp. In de Beebaartpolder zagen vele soorten watervogels maar de brandgans was met honderden exemplaren het meest aanwezig.   De punt van Reide is een schiereiland waar land en zee elkaar ontmoeten.  Hier woonden tot het begin van de zestiende eeuw nog mensen op de wierden aan het einde van het schiereiland. Ooit was het een onderdeel van het Reiderland. Een veenlandschap dat door verschilende stormen is overstroomd en uiteindelijk  bijna geheel is verdwenen. Er liggen hier op de bodem van de Dollard dan ook nog vele resten van de verdwenen dorpjes. Toen was de Dollard nog veel groter dan tegenwoordig. Veel polders en sla...

Het Hijkerveld is één van de grootste heidegebieden van Drenthe. Het meest interessante deel in de winter is het gebied richting het Diependal. Ik liep eerst een stuk door het bos om daar te komen. Meestal loop ik er snel bij langs, maar nu stopte ik eens bij een mierennest. Een duidelijk zichtbare mierenweg liep richting een kleiner nest zo'n vijf meter verderop. Er zijn twee soorten rode bosmieren waarvan één soort dit soort wegen aanlegt. Dat is de Kale rode bosmier, een broertje van de Behaarde rode bosmier.     De kale rode bosmier is zelfs nu nog actief. Ze bewegen echter zeer traag. Het valt me op dat ze zo'n ontzettend groot achterlijf hebben. In dit achterlijf ligt o.a. het mierenzuur opgeslagen. Binnenin het nest, dat voor het grootste gedeelte onder de grond zit, kan de temperatuur oplopen tot zo'n 30 graden.   Aangekomen bij het Diependal verbaas ik me over de honderden eenden en ander watervogels die hier  rondzwemmen. De parmantige zwanen en...

Voor vandaag heb ik een lange wandeling gepland van Kraloo naar Beilen. Er waaide een stevige wind uit het zuidwesten die ik dus gelukkig het grootste deel in de rug had. Het Holtveen, ik liep via de achterkant waar je mooi tussen de plassen door kunt lopen. Vroeger liepen er duizenden schapen in dit gebied die de heide alle kans gaven om te groeien. Nu is, mede door de zure regen van de afgelopen decennia en het afnemen van het aantal schapen op de heide, op de rijkere delen sterk vergrast.  Er lopen nu verspreid over het gebied verschillende kuddes variërend van een tiental tot wel honderd stuks. De zwarte schaap van de familie was wat afwezig. Een gevalletje van discriminatie?   Bij de Koelevaartsveen weer een clubje schapen verscholen in het hoge gras.  Berkenridderzwam  Berkenridderzwam met jonkies.  De jeneverbes heeft het, in het geheel door grove dennen overwoekerende heide, bijzonder lastig. Op vele plekken worden ...

Lopend van Geesbrug naar Nieuw Balinge over bospaden, schouwpaden over heide en dwars door het veld.  Vandaag zo'n 16  kilometer in een grote boog  gewandeld waarbij ik maar vier wegen heb gekruist. Ik waande me soms in een Drentse wildernis, kijk maar eens mee waarom.  Het grote genieten begon al na een kilometer wandelen. Voor me zag ik twee reeën mij bespieden.     Onderweg kwam ik verschillende 'paddestoelenschilderijtjes' tegen. Tussen Geesbrug en Meppen zijn hectaren landbouwgrond omgetoverd in natte natuurgebieden met als doel om in natte perioden het water vast te houden. Dit is goed gelukt. Vele boomsoorten houden echter niet van natte voeten en hebben het loodje gelegd. Dit levert dan weer vele leuke plaatsjes op. De winter moet nog beginnen maar nu al vond ik mijn eerste 'sterrenschot'. Deze geleiachtige substantie zijn eileiders en eitjes van een vrouwtjespad of kikker die door een reiger of andere predator is opgepeu...