Het Hijkerveld op een mooie winterdag.

Het Hijkerveld is één van de grootste heidegebieden van Drenthe. Het meest interessante deel in de winter is het gebied richting het Diependal. Ik liep eerst een stuk door het bos om daar te komen.
Meestal loop ik er snel bij langs, maar nu stopte ik eens bij een mierennest. Een duidelijk zichtbare mierenweg liep richting een kleiner nest zo'n vijf meter verderop. Er zijn twee soorten rode bosmieren waarvan één soort dit soort wegen aanlegt. Dat is de Kale rode bosmier, een broertje van de Behaarde rode bosmier.    
De kale rode bosmier is zelfs nu nog actief. Ze bewegen echter zeer traag. Het valt me op dat ze zo'n ontzettend groot achterlijf hebben. In dit achterlijf ligt o.a. het mierenzuur opgeslagen. Binnenin het nest, dat voor het grootste gedeelte onder de grond zit, kan de temperatuur oplopen tot zo'n 30 graden.  
Aangekomen bij het Diependal verbaas ik me over de honderden eenden en ander watervogels die hier  rondzwemmen. De parmantige zwanen en zwarte aalscholvers vallen op tussen de talloze eenden.   
Ook de prachtige grote  zilverreiger is aanwezig, ze staan gebroederlijk op een laagte in het meer. Het Diependal verschilt behoorlijk van de andere vennen in dit gebied. Daar zag ik bijna geen enkele vogel en dat is te wijten aan het feit dat het Diependal een restant is van de vloeivelden van de aardappelfabriek van Oranje.  Jarenlang zijn de aardappels schoongespoten en het vruchtbare grond spoelde mee de vloeivelden op. Hierdoor is het water rijker aan voedsel en dat trekt de vele watervogels aan. 
  
Ten noorden van het meer doemen donkere sparrenbossen op. Op de kaart had ik al een typische sterrenbos ontwaard. In het midden staat een beuk met rondom een bank. Vanaf de bank  gaan verschuilende  paden straalsgewijs in een stervorm het bos in.. Het Kortewegse bos is particulier eigendom en staat in schril contrast met de aangrenzende open heidevelden. Ik heb het niet zo op dit soort bossen en ga snel maar weer het Hijkerveld in.

Een dode boom naast een ven zorgt voor een mooi plaatje.
Een uur voor zonsondergang breekt 'het gouden uur' aan. De solitaire bomen op de heide vragen er om, om met tegenlicht op de foto te gaan. Hier de statige eik met zijn typische vorm. 

Een eenzame jeneverbes houdt nog stand. 

De grove den wordt aan de onderkant mooi gesnoeid door de heideschapen. 

Tegen zonsondergang komen de ganzen weer massaal in actie en vliegen massaal van hun foerageergebieden (weilanden)  naar hun slaapplek dat vaak op het water is.    

De berk met zijn typisch hangende takken.

De zon gaat onder en beschijnt nog even mooi de wolken.  


Reacties

  1. Hey Bart,
    Ik geniet van je verhalen en foto's. Alsof ik met je mee loop. Bovendien leer ik van je infomatie. Dank je wel daarvoor.
    Groet Mariko

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Benieuwd naar je reactie.

Populaire posts van deze blog

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

Windhoos van 14 juli 1975