Door de Drentse wildernis.

Lopend van Geesbrug naar Nieuw Balinge over bospaden, schouwpaden over heide en dwars door het veld.  Vandaag zo'n 16  kilometer in een grote boog  gewandeld waarbij ik maar vier wegen heb gekruist. Ik waande me soms in een Drentse wildernis, kijk maar eens mee waarom. 
Het grote genieten begon al na een kilometer wandelen. Voor me zag ik twee reeën mij bespieden.   




 Onderweg kwam ik verschillende 'paddestoelenschilderijtjes' tegen.

Tussen Geesbrug en Meppen zijn hectaren landbouwgrond omgetoverd in natte natuurgebieden met als doel om in natte perioden het water vast te houden. Dit is goed gelukt. Vele boomsoorten houden echter niet van natte voeten en hebben het loodje gelegd. Dit levert dan weer vele leuke plaatsjes op.

De winter moet nog beginnen maar nu al vond ik mijn eerste 'sterrenschot'. Deze geleiachtige substantie zijn eileiders en eitjes van een vrouwtjespad of kikker die door een reiger of andere predator is opgepeuzeld. De eitjes zwellen op in de maag van het beest en worden weer uitgespuugd. Voor mij altijd een voorbode van het aanstaande voorjaar. :-)

Soms wadend door het water en langs prachtige singels wandelend kwam ik uit bij de Klinkenberg.



Een zeer interessant gegeven. Waarom juist hier een motte vraag ik me nog altijd af.

 De grote zilverreiger is inmiddels een vaste klant van het visrijke gebied geworden.

Zwervend door de staatsbossen van Gees kwam ik weer mooie paddenstoelen tegen. Deze beuk is ten prooi gevallen aan de tonderzwam. Deze zijn vaak tientallen jaren oud en keihard. Als ze nog groter worden kan je er zelfs een pet van maken!

Even verder zag ik een boomstronk die helemaal overwoekerd is door witte paddenstoelen. Ze lijken als een waterval naar beneden te stromen. Het blijkt de citroenstrookzwam te zijn.

Ik ontdekte een rond diep bosven en juist op dat moment prikte voor het eerst de zon heel even door de wolken.

De grote ven in het bos.

Bovenop de grootste dassenburcht van het bos zijn verschillende bomen omgewaaid. Wat zullen de dassen geschrokken zijn door dit geweld bovenop hun huis.

Het prachtige Mekelermeer is een oude Pingo-ruïne en lijkt door ganzen als markeringspunt te worden gebruikt. Ze vlogen tot aan de plas, deden massaal een poepje boven het water en gingen in een andere richting weer verder. Ook ik ging weer verder, over weilanden deze keer richting het Mantingerzand. Binnen een paar jaar worden de akkers en weilanden hier eindelijk omgetoverd tot een natuurverbindingszone. Ik loop als het ware proef vandaag door deze weinig inspirerende omgeving. Tot ik nabij een boswal een grote sprong reeën zie grazen. Zie het filmpje hieronder.    


Op het Mantingerzand worden de wolken abrupt ingewisseld voor een lekker zonnetje.

 Veel Schotse Hooglanders en heideschapen houden de heide kaal. In de gele ondergaande zon kleurt ze prachtig op

Op het grote veld gaat de zon alweer bijna onder en even later wordt ik na vier uur wandelen weer opgepikt.

Hieronder een kaartje van de wandeling van zo'n 16 kilometer.

Reacties

  1. Wat leuk bart om te lezen wat je zoals ziet en beleeft tijdens zo'n wandeling.. Groetjes Sandra.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Benieuwd naar je reactie.

Populaire posts van deze blog

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

Windhoos van 14 juli 1975