Kievitsbloemen en de Stenendijk langs het Zwarte water bij Hasselt.

Jarenlang fietste ik, als het mooi weer was, op de racefiets van Balkbrug naar mijn werk in Hasselt en 's middags weer andersom. Voorbij Hassselt fietste ik dan over een dijkje met een stenen muur. Het uitzicht vanaf deze stenen dijk zat nog altijd op mijn netvlies. De verhalen van duizenden zeldzame wilde kievitbloemen ken ik ook goed. Nu deze prachtige bollen bloeien ben ik er maar eens heen gereden en het bleek dat de werkelijkheid de herinnering vele malen overtrof. Geniet mee, of nog beter, pak eerdaags de fiets en ontdek het zelf!  

Als ik mijn mountainbike heb gemonteerd laat de monotone groene weilanden, zonder amper een boom, bloem of insect achter me. Als ik bij Genne het dijkje op fiets kom ik in een andere wereld terecht. Even later hoor en zie ik drie grutto's vliegen. Dat was al een paar jaar geleden dat ik die had gezien. 

Ik fiets nog geen honderd meter en zie een rood vlekje in het gras. Jawel hoor, hier groeien al de eerste bloemen en direct een bijzondere met twee klokjes aan 1 stengel. 

De geelgroene stamper en gele meeldraden zie je alleen maar als je het bloemetje omhoog draait.

Langs de oevers van de vele kolken staat de dotterbloem tussen het hoge riet. De kolken zijn een mooi gezicht maar zijn niets anders dan diepe gaten veroorzaakt door talloze tragische dijkdoorbraken die hier plaatsvonden.

Eenvoudige pracht. De zaden blijven drijven en op die manier verspreidt de dotterbloem zich.

Als ik over een betonnen pad de uiterwaarden in fiets, geloof ik bijna mijn ogen niet. Hier staan hectares vol met kievitsbloemen. Het beheer dat het staatsbosbeheer hier al jaren toepast werkt bloemen af.  Maar liefst 80% van alle wilde kievitsbloemen van Nederland groeien in deze omgeving. 

Hier was ik  echt heel blij mee. Ik ontdek een wulp tussen de bloemen. 

Tussen het riet loopt nog een watertje met daarin een gerestaureerde zeilboot. Voor het gevoel ga je hier jaren terug in de tijd. De lelijke industrie van Hasselt, die hier op een steenworp afstand ligt, moet je dan maar even verdringen.  

Er zitten soms ook witte exemplaren tussen. Ik maak tientallen foto's die ik jullie zal besparen want er was nog zoveel meer te beleven. 

Vanuit het riet hoor ik vele zangvogeltjes. Het valt niet mee ze te ontdekken en ze op de foto krijgen is nog lastiger. Volgens mij is het een rietgors,die in het voorjaar een zwarte hoofd en keel heeft.

Hier dan de beroemde Stenendijk. Al in 1558 werd de naam gebruikt lees ik op wikipedia en is daarmee de oudste gemetselde zeekering van Nederland. Het zoute water van de Zuiderzee kwam vroeger met stormvloed via het zwarte water ver landinwaarts.

Onderaan de dijk is het merkbaar warmer en ik zie hier bloeiend fluitenkruid en zelfs het gewone smeerwortel bloeit hier al.  

Een typische plant van rotsen en oude muren is de muurleeuwerik. Deze plant maakt het de bezoekende insecten wat gemakkelijker. 

Op de ijsbaan van Hasselt staat nog een beetje water en is een heerlijk foerageergebied voor twee tureluurs en een kleine plevier. 

Vlak voor mij loopt opeens een eend met haar vele kuikens met veel gepiep door het gras. Als ik nog wat dichterbij kom gaat ze opeens stilliggen en de kuikens kruipen direct muisstil tegen haar aan. De ene kuiken die te laat is, zoekt en piept zich helemaal suf, maar moeders verroerd zich niet en offert op deze manier liever 1 kuiken op dan dat ze de rest en zichzelf in gevaar brengt. Gelukkig ben ik het maar en na deze foto loop ik weer snel door.  

In de berm groeit een ander muur. Grote muur heet dit kleine maar beeldschone plantje. Vooral de dauwdruppels maken haar vandaag zo mooi. 

Dansende knotwilgen

De temperatuur loopt langzaam op en op het moment dat ik denk dat ik moet gaan uitkijken naar vlinders zie ik twee mannetjes van de  oranjetipje vliegen. Dit vlindertje is voor mij het teken dat het voorjaar nu echt van start is gegaan. 

Krullige lakenvelders houden het gras op de uiterwaarden kort. 

Aan de andere kant van de dijk zijn de oerhollandse koeien ook weer uit hun stallen gehaald. 

Wat had jij nou? Gelukkig zat er een prikkeldraadje tussen. :-) 

Een aalscholver.in de zijlkolk.  

Op een oude wilg ontdek ik zwarte, harde paddenstoelen. 

Het blijkt de kogelhoutskoolzwam te zijn.