Zonsopkomst bij het Mantingerbos en belevenissen in het hoogveen.

- april 09, 2016

Een zaterdagochtend in april met mistbanken en een temperatuur rond nul graden. Dé ingrediënten voor de start van een heerlijke dagje buiten.

Vanuit de slaapkamerraam zag ik dat het een goeie dag was. De hoge bewolking kleurde namelijk dieprood. Snel smeer ik mijn brood, zet koffie en kan nog net een geel-oranje rode lucht vastleggen.

Door de aanwezige mist kwam de zon een half uur later om zeven uur, vuurrood boven de horizon uit. Let ook eens op de grote zonnevlek die links boven het midden zichtbaar is.

Ik haast me naar het oude diepje naast het Mantingerbos. Het lijkt me een mooie compositie en inderdaad; ik ben niet ontevreden.

Zon gevangen in een web.

Geknakt maar niet minder mooi.

Berkenbomen in de mist beschenen door de zon.

Overal waar ik kijk zie ik prachtige plaatjes in de mist opdoemen.

Langzaam worden er meer mensen wakker.

Naast de weg groeit naast de sloot prachtige bloemen Het schiet per dag de lucht in verteld de vrouw met de honden, maar wat is het? Groot hoefblad, inmiddels zijn ook de bladeren verschenen die straks zo groot worden als die van rabarber

De natuur staat letterlijk op knappen.

Een wakkere Geelgors houdt me goed in de gaten.

De das zit hier nu alweer een aantal jaren en ik ontdek graafsporen en pootafdrukken in bijna het hele gebied. Hier is duidelijk te zien dat de voorpoot langere nagels heeft dan de achterpoot. De vijfde teen is meestal niet te zien.

Meer over dit gebied op http://bartjestruun.blogspot.nl/2014/02/rommelbosjes-en-het-noordlage.html

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Als ik thuiskom geven de dames aan dat ze naar Wildlands in Emmen willen. Ik ga liever dieren observeren die echt wild in het land rondlopen en aangezien ik nog een activiteit moet voorbereiden, ga ik even later alweer op pad richting het oosten.

De paardenkastanje heeft de grootste en mooiste ontluikende knoppen van het land.

Ik ga in de buurt van Twist op zoek naar een natuurpad en wordt daarbij gaande geslagen door en paar reeën.

Met zon in mij rug, zittend op de grond en uit de wind hebben ze niet door dat ik een mens en ik kan ze minutenlang gadeslagen

Van dichtbij zie je een prachtige bloem met in het midden de mannelijke buisbloemen, vol met nectar.

Klein hoefblad komt net als haar grote broer als eerste met haar bloemen boven. Pas daarna gaan de bladeren groeien. Deze 'naaktbloeier' heeft daardoor minder last van de nachtvorst. Ook kan op deze manier de bijen en vlinders optimaal bij de bloem komen. Helaas vliegt de citroenvlinder net weg als ik wil afdrukken.

Een andere vroege bloeier is het eenarig wollegras dat massaal in het veen groeit. De bloei is geel en het piepklein nootje wordt later verspreid door de witte wollige haren die later in het jaar door de wind worden verspreid.

Voor het eerst dit jaar zie ik in het Bargerveen van dichtbij twee mannetjes van de roodborsttapuit. Nu er nog geen bladeren aam de bomen zitten is het de ideale tijd om kleine vogeltjes te fotograferen.

Hoewel de berkenbomen er momenteel prachtig uitzien, staan deze twee snottebellen symbool voor mijn berkenpollenallergie. Het zal wel psychisch zijn, maar als ik deze foto maak begin ik spontaan te niezen en ondanks mijn pillen heb ik uren later nog steeds een loopneus..