Sneeuwbuien boven het Holtveen.

Sneeuwbuien boven het Holtveen. Men schrijve 24 april 2016..
's Avonds laat lees ik voor het slapen vaak nog even de weersverwachting. Toen daar gisteren gesproken werd van troggen en zeer koude bovenluchten, dan weet ik het wel hoe laat dat het is. Om half negen werd ik dan ook wakker geschreeuwd door een enthousiaste dochter 'sneeuw, sneeuw, kom er uit pap!'
Toen er een uur later weer enkele stevige buien onze kant opkwamen trok ik twee truien aan. Daarover heen een jas, de muts op en met de paraplu in de hand ging ik even later het Dwingelderveld in.

De zon scheen nog vriendelijk toen, volgens mij, een fitis vlak bij me de bramen invloog. 

In de verte wordt het echter al donker terwijl de zon de bomen in de verte in een mooie gloed zet. 

Even later neemt de wind flink toe en een sneeuwbui trekt over De vogelwand waar ik achter sta is een schuiloord voor verschillende wandelaars die zich tegen het houtwerk aandrukken om nog een beetje droog te blijven.  

Ik ben natuurlijk niet voor niets juist hier heen gegaan. Op dit soort plaatjes had ik gehoopt. 

Een eenzame vliegden. 

De boom blijkt een toevluchtsoord voor een eenzame vink. 

Een panoramafoto. 

Terwijl de ene bui wegtrekt, komt de volgende er al weer aan. 

Van dichterbij. 

Er zijn mannen die zijn nog veel gekker dan ik. Hier gaat er een voorop, dwars door het veld, met twee dochters er op het paard er achteraan. De volgende hagelbui komt eraan gestormd. 

Wat een knapen. 

Aan de achterkant is ietwat mammatus te zien. 

De zon schijnt tussen de buien door op de wit bloeiende krentenbomen en de frisgroene berken. 

De eenzame leegte. 

Als de wind weer flink aantrekt en een de koude lucht vlak voor de bui over me heenstroomt loop ik snel door naar de auto.  

Ik kan me voorstellen dat je hunkert naar andere tijden. Kijk hier dan maar eens hoe het er hier in de zomer uit ziet: http://bartjestruun.blogspot.nl/2015/08/heideblauwtjes-bezaaid-met-pareltjes-in.html