De eerste juffer van het jaar en ander klein spul in de Boerveensche plassen

Vanmiddag naar de Boerveensche plassen gefietst. Doordat er ook vandaag weer pittige buien werden verwacht ging ik maar niet te ver van huis. Er is op dit moment zoveel te zien in de natuur dat dat geen straf was. Wat een weelde om dicht bij zo'n mooi gebied te wonen. Waar ik in de koude seizoenen veel landschapsfoto's maak is het nu weer tijd om de wereld weer eens wat van dichterBij te gaan bekijken. Er gaat dan een wereld voor je open lijkt het wel. Een mooie titel van vandaag zou dan ook zijn  'wie het kleine niet eert'

Het pollenseizoen is al een poosje van start.  De grassen en zeggen beginnen nu ook te bloeien.    

Na een tip van Hero besloot ik maar eens lekker naast een kale plek op de hoger gelegen delen in het gras te gaan liggen. Het gonst hier van de wilde bijen, die in het mulle zand hun eitjes verstoppen. Hier volgens mij een grijze zandbij

Met gele stuifmeel bestoven is deze zandbij op zoek naar zijn holletje

Volgens mij is dit ook een grijze zandbij.  

Gevonden.

Er liggen echter kapers op de loer. Deze grote bloedbij is een soort 'koekoek'. Als een andere zandbij haar holletje met eitjes en nectar heeft gevuld, legt de grote bloedbij er snel een eitje bij.  

 Hier nog zo'n boef die parasiteert op de grijze zandbij. De roodharige wespbij.   

Vanuit bijna iedere solitaire boom op de heide klinkt het gezang van de boompieper. Soms vliegen ze even omhoog en maken dan hun typische zangvlucht als een soort parachutesprong terug de boom in. 

Ik zie iets vliegen en ren er opgewonden achteraan. Yes! De eerste juffer van het jaar. Een vuurjuffer. Een vrouwtje. Is te zien aan het legapparaat (twee kleine puntjes) achteraan het lijfje.  Zij is nog maar net uitgevlogen en heeft dan ook nog niet helemaal de mooie rode kleur. 

Op dit soort foto's heb ik maanden gewacht.  

Er zitten talloze mijten onder aan haar lichaam.

De temperatuur loopt op naar zo'n 15 graden en opeens ontwikkelen zich razendsnel flinke buien in het noorden. Ze blijven gelukkig op veilige afstand. Wel doen ze de zuidenwind flink toenemen. 

De eerste pinksterbloemen bloeien nu ook. Nu nog de oranjetipje er bovenop en mijn lentegevoel is helemaal compleet. 

Bij de kokmeeuw kolonie is het zoals altijd een flink kabaal.

Hangplek voor kokmeeuwen

Gewoon maar toch zo mooi. 

In een bosje nabij Stuifzand zie ik een citroenvlinder fladderen. Gelukkig kan ik hem eindelijk op de foto krijgen.  

Ik hoor lawaai en zie een ree wegrennen. Ik loop naar de plek waar ze lag want misschien is er wel een kalfje te zien. Ik verbeel me zelfs een niesje te horen maar ik kan niets ontdekken tussen de bramen. Niets? Toech wel, ik zie een bont zandoogje zonnebaden.  

Een stukje verderop zie ik ook nog de eerste kleine koolwitje.Foto is niet bijzonder maar een eerste waarneming van een soort is altijd leuk.  

Aan het einde van deze heerlijke dag, special voor buurman Joop hierbij nog de prachtig ondergaande zon, met zonnevlek. 

Wat ontplooit de natuur zich momenteel toch razendsnel. Nog maar amper twee weken geleden was ik hier nog druk heen en weer met kikkerdril en watersalamanders:
http://bartjestruun.blogspot.nl/2016/03/kleine-watersalamander-in-het-kikkerdril.html