Dwars door het Dwingelderveld

Voor vandaag heb ik een lange wandeling gepland van Kraloo naar Beilen. Er waaide een stevige wind uit het zuidwesten die ik dus gelukkig het grootste deel in de rug had.

Het Holtveen, ik liep via de achterkant waar je mooi tussen de plassen door kunt lopen.

Vroeger liepen er duizenden schapen in dit gebied die de heide alle kans gaven om te groeien. Nu is, mede door de zure regen van de afgelopen decennia en het afnemen van het aantal schapen op de heide, op de rijkere delen sterk vergrast. 

Er lopen nu verspreid over het gebied verschillende kuddes variërend van een tiental tot wel honderd stuks. De zwarte schaap van de familie was wat afwezig. Een gevalletje van discriminatie?  

Bij de Koelevaartsveen weer een clubje schapen verscholen in het hoge gras. 

Berkenridderzwam 

Berkenridderzwam met jonkies. 

De jeneverbes heeft het, in het geheel door grove dennen overwoekerende heide, bijzonder lastig. Op vele plekken worden mede hierom vele dennen gerooid of geringd.  

De koraalzwam is ondanks zijn geringe afmeting een opvallende verschijning in het door bruin en groen overheersende bos. 

Het bos ten noorden van de weg Dwingeloo - Spier is de laatste jaren onder water gezet en daarom heeft Staatsbosbeheer er avontuurlijke verhoogde paden aangelegd. 

De meeste bomen houden absoluut niet van continue natte voeten en ze sterven dan ook massaal af. Het kruis dat zichtbaar wordt is tekenend voor hun situatie.. 

Er is de afgelopen jaren hard gewerkt aan het ecoduct over de A28. Deze is in de herfst van 2013 opengesteld voor het wild. Mede door het open karakter kon ik helaas nog geen enkele spoor in de modder ontdekken.
 Zoals je kan zien hebben ze zelfs halverwege een verhoogd vennetje aangelegd. Dit soort vennen zijn zogenaamde stapstenen voor padden, salamanders en misschien zelfs ringslangen. 

Door sterke erosie is er een ware Grand Canyon op microniveau ontstaan.