De Kiersche Wijde, als je het niet weet waar het ligt rij je er steevast voorbij. Je moet bij Doosje rechtsaf. En Doosje is een gehucht onder de rook van Meppel. De natuurliefhebber kent het gebied maar al te goed, hieronder zie je waarom. Nu had ik helemaal niet het idee om te gaan lopen vandaag, de afgelopen twee dagen had ik immers al kilometers over de heide gestruind. Om vier uur 's nachts werd ik echter al wakker en ik kon niet meer in slaap vallen. Had mijn voorgevoel het in de gaten dat het een totaal verregende tweede paasdag zou worden? Daarom er maar uit en na een blik op de buienradar en wat broodjes op te hebben gegeten besloot ik een half uur richting het westen te rijden, daar zou het het het langste droog blijven. Weg van de heide, op naar de veenweiden.
Toen ik aankwam begon het in het oosten al wat licht te worden. De maan scheen nog net door de wolken heen
De plassen worden omzoomd door Elzenbroekbos. De Els is samen met de wilg één van de weinige inheemse bomen die goed tegen een hoge waterstand kunnen. Het is hier zo nat dat er vlonders zijn aangelegd.
Ik kom verschillende reeën tegen, er schijnen hier in de Wieden, volgens de nieuw aangelegde informatieborden, maar liefst 500 reeën voor te komen.
Om half zeven komt te zon op maar echt schijnen gaat hij voorlopig niet.
In de slootwal groeit de dagkoekoeksbloem.
De otter is hier uitgezet. Je ziet hem bijna nooit maar zijn kenmerkende glijbaan naar het water is een sterke aanwijzing.
Als ik de hoek om kom schrikken de grauwe ganzen en hun jongen net zo erg als ik. Snel kan ik nog een foto maken.
Het is een waar orkest bezig. Ik hoor de kenmerkende wekkergeluid van de snor veelvuldig en ook de rietzanger zingt zijn vrolijke lied.
Het valt nog niet mee om een rietzanger goed op de foto te krijgen.Beter kreeg ik hem niet.
Het is nog maar 11 graden en de vlinders zijn nog aan het slapen. Je moet mazzel hebben om ze te vinden, maar dan heb je wel de mogelijkheid om ze mooi op de foto te krijgen. Hier een geaderd witje.
Langs de sloten bloeit op verschillende plaatsen de dotterbloem met zijn donkergele kleur.
Close up van een bloeiende zegge soort.
Op een stuk trilveen is behalve de dotterbloem ook de moeraskartelblad en kleine valeriaan voor. Dit is een bijzonder waardevolle postzegel waar over een maand ook orchideeën groeien.
Moeraskartelblad is zeldzaam en staat op de rode lijst. Op trilvenen is het echter een vaste klant.
Albino Dotterbloem
Ik zie ernaast een dotterbloem zonder de buitenste blaadjes.
Waterdrieblad is behalve dat hij zeer zeldzaam is, ook zeldzaam mooi.
In boeketvorm
Kleine valeriaan. rustgevend.
Een paartje Canadese ganzen is aan het synchroon zwemmen met een paartje grauwe ganzen.
Een blauwborst ziet er niet alleen mooi uit, hij kan ook mooi zingen.
De maand september 2016 begint op weergebied steeds meer bijzonder geworden. Ook vandaag tikte de thermometer in Drenthe weer bijna de tropische waarde van dertig graden Celsius aan. Dit heeft direct zijn weerslag op de natuur. De vinders en libellen vliegen nog volop. Ik had geluk en maakte precies een foto op het moment dat de heidelibel ging zitten. Nou ja, geluk. Ik was al minutenlang bezig om van alle kanten dit vrouwtje van de bruinrode heidelibel te bekijken en vast te leggen. Ze kwam na korte vluchten telkens weer terug naar haar favoriete tak. Met tegenlicht zie je mooie de aders in de vleugels . Op de grond zie ik een poepje van een das. Vol met pitten van de Amerikaanse vogelkers, Normaal graaft de das een mestputje waar hij keurig zijn behoefte in doet, maar soms kom je ze ook zo tegen. De das is een echte opportunist en eet wat hem voor de snuit komt. De bessen van de Amerikaanse vogelkers zijn niet alleen bij de das gewild. Er...
In de laatste week van april 2017 was het nu niet bepaald vakantieweer. Bijna iedere nacht dook de temperatuur onder nul en 's middags stortte menig hagel en sneeuwbui zich uit over onze hoofden. Tussen de buien door scheen heerlijk de zon en met een warme muts, twee jassen en bijgestelde verwachtingen, was het in Bad Bentheim prima vol te houden. Er was genoeg te ontdekken want, behalve de eeuwenoude bomen, zijn hier ook in grote aantallen bosplanten te zien die in Nederland maar weinig voorkomen. Het oerbos van Bad Bentheim wordt doorsneden door meanderende bosbeekjes. Op de oevers zijn vele sporen van wilde zwijnen, edelherten en reeën te zien. In dit bos mogen al heel lang dode bomen gewoon blijven staan. Het is een prachtig gezicht waarin oud zich mooi aftekend tegen het fris groene van de jonge bomen. Langs een pad is het net wat lichter en ontdek ik het maarts viooltje, die het het ook in april nog prima doet. Is de naam violet afgeleid...
Waar tot in de jaren ’50 boer, burger en dier nog redelijk in harmonie samenleefden, botsen de belangen tegenwoordig steeds vaker. We wonen met veel op weinig ruimte, en we willen steeds meer. De natuur wordt op veel plekken ingeperkt, overvoerd met meststoffen en vergiftigd – en raakt op allerlei manieren in de knel. Brandnetels, bramen, mais en raaigras tieren ondertussen welig. Om soorten te beschermen werden regels opgesteld. Maar boer en burger voelden zich daardoor vaak juist zelf beperkt in hun ruimte en groei. Ook zij kwamen in de knel. Boosheid en frustratie groeiden, en het debat werd steeds stekeliger – als bramenstruiken in een overwoekerd veld. Het lijkt soms wel een slecht sprookje, zonder helden, waarin trollen het script zijn gaan schrijven. En ze leefden nog kort en ongelukkig. Maar kan het ook anders? Jazeker. Rondom mijn woonplaats Stuifzand, op de grens van zand en veen, zie ik tijdens mijn omzwervingen een waardevol, kleinschalig cultuurlandschap. Koeien grazen er ...
De boswachterij Staphorst is een typische ontginningsbos, met centraal gelegen enkele heidevelden, een zwemplas en een oude vijver. Deze, met de schep gegraven !, vijver is heel anders van vorm en oorsprong dan de meeste natuurlijke vennen en gegraven veenplassen die ik ken. Hierdoor komen er enkele bijzondere libellen voor die ik graag eens wil fotograferen, De oude vijver wordt deels gevoed met kwelwater en deels door regenwater en ligt als een badkuip vrij diep in het landschap. De noordkant ligt lekker in het zonnetje en is, net als bij huizen met een tuin op het zuiden gericht, bij de insecten duidelijk meer in trek dan de koelere oeverkant. Rondom de oevers heeft er een flinke kaalslag plaats gevonden. Tot mijn verbazing groeit hier de koningsvaren. Ik ken hem vooral van zure veengronden, maar doet het op natte zandgrond ook prima. De koningsvaren kan wel tot twee meter hoog worden. Het waterranonkel is een echte zuurstof leverancier ...
Lopend over de heide kan je ze vaak vlak voor je zien, of nog vaker, horen wegschieten; hagedissen. In Nederland komen er vier soorten voor, de muurhagedis, de zandhagedis, de levendbarende hagedis en de pootloze hazelworm. Hagedissen zijn bij de meeste mensen wellicht vooral bekend van de vakantie. In Frankrijk lopen de muurhagedissen soms gewoon je caravan door en op die manier zijn er al verschillende in Nederland beland. Toen wij dit jaar twee weken lang in Campingplatz Am Niemetal neerstreken, zagen we binnen twee minuten al dat we een familie levendbarende hagedissen als naaste buren hadden. Wat is er dan mooier om vanuit onze luie stoel, met de zon op onze hoofden, dagenlang het normaal verborgen levenswijze van deze prachtige reptielen te observeren? Zonlicht is van levensbelang voor deze koudbloedige dieren. Een afgezaagde boomstam was favoriet voor deze hagedis. De nog vochtige schubben reflecteerden het zonlicht in alle kleuren van de regenboog. Ze was...
Vandaag een rondje maaknatuur gedaan. Eigenlijk is alles in Nederland maaknatuur. De mens die zich veelal Nederlander noemt heeft eigenlijk overal met zijn pootjes aangezeten. Mijn eerste bestemming was het milleniumbos bij Fluitenberg. Je komt daar door een doodlopend weggetje in te rijden naast de nieuwe begraafplaats. Ik zette de auto eerst maar es neer bij de grafheuvels. Vroeger moeten hier zeven stuks hebben gelegen. Twee hebben ze er hersteld. Tot mijn grote verbazing lief er een reegeit bovenop te grazen. Ze had me niet door terwijl ik op minder dan tien meter stond en liep rustig het bosje in. Reegeit bovenop een grafheuvel Het millenniumbos ligt even verderop en is kortgeleden aangeplant. Ik vind het heel goed dat mensen iets voor het milieu doen. Of een boompje planten in zo'n bos nu werkelijk iets bijdraagt op dat gebied waag ik te betwijfelen. Dat je het bewust doet voor iets of iemand en dat het een educatief karakter heeft vind ik echter wel een goed pla...
Toen ik een paar jaar geleden voor het eerst een foto van een inktviszwam zag, kon ik bijna niet geloven dat die gewoon in Drenthe groeiden. Vandaag was ik dan ook dolgelukkig dat we, dankzij facebook, eindelijk een paar exemplaren vonden. Toen ik een afgebroken exemplaar weer netjes wou neerleggen schrok ik er bijna van, wat een meurgeur! Als je de bruine afscheiding bovenop de tentakels ziet dan weet je direct wat ik bedoel. Dit aspect missen jullie dan maar weer mooi. Deze paddenstoel komt oorspronkelijk niet voor in Nederland. Hij komt uit Australië en men vermoedt dat sporen van de paddenstoel door militairen in de eerste wereldoorlog zijn meegenomen naar Europa. Rond 2001 is deze zeldzame soort voor het eerst in Drenthe waargenomen. Jan Tuttel schreef al in 2004 een mooi verhaal over de herkomst van de inktviszwam: http://www.tuttel.com/natuur&landschap/inktviszwam.html In een dikke laag beukenbladeren komen de sporen tot ontwikkeling en steekt dit jo...
Omdat de auto naar de garage moest heb ik vanochtend de eerste echte struuntocht gelopen van 2014 van Hoogeveen naar Stuifzand. Onder een bijna voorjaarsachtige temperatuur van negen graden Celsius was het heerlijk wandelen van langs integrerende plekken vol met verrassende observaties. Als je op het station van Hoogeveen staat zie je aan de noordkant aan de andere kant van een brede sloot een verhoging begroeit met vooral eiken. Ik hoorde ooit dat dat daar een bunker zou liggen. Dat vroeg natuurlijk om nadere inspectie. Als ik naar boven klim zie ik tot mijn verrassing inderdaad iets van beton ingegraven in de heuvel. Het lijkt echter niet op een bunker maar meer op een fundering, maar waarvan? Naspeuren op internet blijkt het in eerste instantie afkomstig te zijn van luchtafweergeschut die de Duitsers in 1944 hebben geplaatst ter bescherming van spoor en station tegen aanvallen van geallieerde vliegtuigen. Maar klopt dat wel ? Op een topografische kaart ui...
Vanuit camping Diever ondernam ik in de eerste weken van mei 2015 verschillende tochtjes in het Drents -Friese Wold. Het is een nationaal park van ruim 6000 hectare bos, heide, vennen, beekdalen en zandverstuivingen. Hieronder een selectie van foto's van dit gevarieerd gebied. Het stuifzandgebied van het Aeckingerzand, ook wel 'de kale duinen' genoemd, is het grootste levend stuifzandgebied van Noord Nederland. .Het is een grote zandbak met prachtige vergezichten We beklommen natuurlijk ook de uitkijktoren. Hiervandaan heb je een mooi uitzicht over het gebied. We zagen tientallen kleine vuurvlinders. Alinda vond een mooie schapenkrapboom. Het is altijd een genot om een groentje te ontdekken. Hier op kraaiheide. De vliegdennen vormen reeds nieuwe dennenappels. De grove den is tweeslachtig. De dennenappels zijn het onderdeel van het vrouwelijk geslachtsorgaan.Hieruit groeien uiteindelijk de zaadjes. Het mannelijk ...
Ingeklemd tussen een bedrijventerrein, de A28, het spoor en de Toldijk ligt een bijzonder door de gemeente Hoogeveen aangelegd natuurgebied. Ik kom er een paar keer per jaar, in het voorjaar als hier honderden orchideeën bloeien en nu ook eens in augustus, als het parnassia bloeit. In 2013 is het hier voor het eerst gevonden en nu tel ik al meer dan twintig plekken waar het groeit over een lengte van zo'n 10 meter. Een bloem is zoveel mooier als er een insect op zit. Ze kunnen niet zonder elkaar en dat maakt mij toch meer en meer bezorgt. Er komen namelijk steeds minder insecten en de teruggang is zo langzamerhand volgens mij echt dramatisch te noemen. Toen ik in Frankrijk in de natuur liep, zoemde de het werkelijk overal en deed dat me denken aan vroeger. Nu is het hier in Nederland meestal, behalve wat krekels steeds stiller aan het worden. En wat te denken van het feit dat we nooit meer onze autoruit extra hoeven te ontdoen van honderden muggenlijkjes? Een tot voorheen o...
Reacties
Een reactie posten
Benieuwd naar je reactie.