Een zwemmende adder en meer belevenissen in het Bargerveen

Nu ik een weekje vakantie heb en wat meer tijd heb voor de wat langere struuntochten lonkt het Bargerveen al een paar dagen. Met Hero Moorlag ben ik er nog niet uit waar we heen gaan, maar als blijkt dat de opklaringen vanuit Duitsland het eerst bij Bargerveen het land binnendrijven is onze keuze snel gemaakt. Het is zo'n 14 graden als we onderweg gaan en in de verte zien we al snel de lucht opklaren.

Als we aankomen en onder een aarzelend zonnetje het gebied inlopen zien we in de beschutting van de struiken direct al tientallen noordse witsnuitlibellen vliegen. Ze zonnebaden op bomen en op hekken. Hier een vrouwtje.   

Het mannetje met een rode tekening.  

Naast elkaar op het hek. 

De aardbeivlinder is een zeldzame vlinder. Foto is helaas niet geweldig 

Omdat het nog niet heel warm is liggen de adders nog tussen de pijpenstro pollen te zonnebaden. Het is heel voorzichtig lopen, een beetje te snel bewegen of stampen en ze verdwijnen onder de begroeiing. 

Twintig meter verder ligt een stelletje gezellig tegen elkaar aan. Het vrouwtje is veel groter dan het mannetje.  

Een bruine vuurvlinder.

Heikikker, goed te herkennen aan zijn lichte streep over de rug. 

De meerkoetjes hebben jongen. De kop van de jonge meerkoetjes is eerst nog rood.

Rups van de rietvink. Een nachtvlinder. 

Verderop waren er nog meer.

Een nest jonge spinnetjes.

Variabele waterjuffer. 

Viervlek. Wat je  niet ziet zijn de tienduizenden muggen die ons plaagden vandaag. Wat een voedsel voor de libellen is hier aanwezig.  

Metallic uitvoering graag. Dit is een blauwe wants.  (Zicrona caerulea)

Zonnedauw. 

Vrouwtjesadder.

Hoogveen met o.a. veenpluis. 

Veenpluis.

  

De temperatuur is inmiddels richting de twintig graden gestegen en de adders zijn niet meer alleen maar meer aan het zonnebaden blijkt. Tot onze grote verbazing zien we een zwemmende adder die vlak voor ons aan wal gaat. Hij richt zijn hoofd op als waarschuwing. 

Er staat nog één oud veenboerderij in dit gebied. Vroeger woonde hier de familie Uneken en het is dan ook bekend als het huisje van Uneken. 

De paardenkastanje bloeit nu op zijn mooist en geurt in de zon heerlijk zoet. De boom zat dan ook vol met bijen en ook voor een citroentje was het een waar feestmaal. 

Iets meer dan een maand geleden liep ik hier ook met compleet andere temperaturen en waarnemingen:
  Struintocht in het Bargerveen van 16 april 2014