Rol- en golfwolken boven Drenthe in de ochtend van 28 augustus 2016
Link ophalen
Facebook
X
Pinterest
E-mail
Andere apps
-
Na een heerlijke onweersavond/nacht had ik al een beetje gehoopt op een toetje vandaag. Gisteravond kwam ik tot de conclusie dat mijn dochter mij inmiddels in enthousiasme is gepasseerd. Om half tien kwam ze me dan ook uit bed schreeuwen met een 'buienalarm'. Een blik door het wc-raampje maakte me duidelijk dat er in de verte een rolwolk aan kwam. Nu was dát nu precies wat ze gisterenavond, tijdens de onweersshow, zei dat ze héél graag ooit nog eens een rolwolk wilde zien.
Binnen 5 minuten stonden we aan de rand van het dorp te genieten van een kilometers lange rolwolk
Een panoramafoto trekt de boel wat rond, maar geeft wel een meer totaalplaatje van de bui erachter. De wolk trok met een noodgang over en helaas zagen we hem niet echt rollen.
Daarom hadden we een goed excuus om nog even heel snel met de auto erachter aan te gaan. Ik gunde mezelf, ondanks aandringen, geen ontbijt en vergat mijn mobiel en geld mee te nemen. We haalden hem niet meer in. Aangekomen bij het Mantingerveld maakte ik nog een plaatje en filmpje van de achterkant van de rolwolk. Als een sigaar was tie inmiddels kilometers van de bui vandaan verwijderd en voor een leek al niet meer als zodanig te herkennen,.
Ik wilde op weg naar huis om mijn, inmiddels rammelende, buik te vullen maar in de verte zag ik een mooi nieuw exemplaar de lucht inschieten.
Aan de achterkant een opvallend platte structuur die richting de Boerenveensche plassen trok.
De bui komt dichterbij en ik zie een eerste opvallende golf ontstaan.
Het is een imponerend gezicht.
Het onweer komt ook dichterbij en bedenk peinzend wat we gaan doen terwijl Alinda foto's maakt voor het jeugdjournaal.
Terwijl ik mijn dochter de auto in stuur, maak ik nog wat plaatjes van deze bijzondere wolken. Ze duidden in erop dat de wind bovenin sneller gaat en uit andere richting komt, dan aan de grond.
Er komt in de verte weer een witte band opzetten.'Weer een rolwolk' schreeuwt Alinda mij toe.
Ik geniet echter eerst nog even van de golfwolken boven mijn hoofd.
'Twintig seconden' schreeuwt ze. Het onweer komt nu inderdaad snel dichterbij. Helaas geen bliksem toevallig op de foto kunnen krijgen maar wel op het filmpje onderaan deze blog.
Inderdaad komt er weer een kleine rolwolk, in wording, over ons heen. Een angstig moment vertelde ze me later.
Het begint hierna wat te spetteren en we rijden snel weg op weg naar huis. Inmiddels is het wel tijd voor een brunch dacht ik zo.. Hieronder ook filmbeelden van bovenstaande belevenissen:
Het meest bijzondere weerverschijnsel is wat mij betreft absoluut een windhoos. Dit is dan helemaal te danken aan het feit dat op 14 juli 1975 een windhoos pal over ons huis trok. Ik was toen zeven jaar. Het was die dag, zoals zo vaak bij zware windhozen het geval is, broeierig warm. In het begin van de avond kwam er volgens mijn moeder opeens een heel rare geelgroene lucht uit het westen opzetten en de wolken gingen op een zeer vreemde manier door elkaar bewegen. Wat ik mij nog herinner is zeer veel lawaai en met het hele gezin in het halletje tussen twee muren in schuilen voor al het vensterglas wat door allerlei dakpannen van de buren kapot knalde. Mijn vader ging even kijken in onze (vrij grote boerderij-achtige) schuur en zei dat het hele dak tientallen centimeters op en neer ging. Na afloop naar buiten gegaan en door het dorp heen gelopen. Het was een enorme ravage met enorm veel afgewaaide dakpannen. Complete boerderijschuren gingen tegen de vlakte Naar la...
De maand september 2016 begint op weergebied steeds meer bijzonder geworden. Ook vandaag tikte de thermometer in Drenthe weer bijna de tropische waarde van dertig graden Celsius aan. Dit heeft direct zijn weerslag op de natuur. De vinders en libellen vliegen nog volop. Ik had geluk en maakte precies een foto op het moment dat de heidelibel ging zitten. Nou ja, geluk. Ik was al minutenlang bezig om van alle kanten dit vrouwtje van de bruinrode heidelibel te bekijken en vast te leggen. Ze kwam na korte vluchten telkens weer terug naar haar favoriete tak. Met tegenlicht zie je mooie de aders in de vleugels . Op de grond zie ik een poepje van een das. Vol met pitten van de Amerikaanse vogelkers, Normaal graaft de das een mestputje waar hij keurig zijn behoefte in doet, maar soms kom je ze ook zo tegen. De das is een echte opportunist en eet wat hem voor de snuit komt. De bessen van de Amerikaanse vogelkers zijn niet alleen bij de das gewild. Er...
In de laatste week van april 2017 was het nu niet bepaald vakantieweer. Bijna iedere nacht dook de temperatuur onder nul en 's middags stortte menig hagel en sneeuwbui zich uit over onze hoofden. Tussen de buien door scheen heerlijk de zon en met een warme muts, twee jassen en bijgestelde verwachtingen, was het in Bad Bentheim prima vol te houden. Er was genoeg te ontdekken want, behalve de eeuwenoude bomen, zijn hier ook in grote aantallen bosplanten te zien die in Nederland maar weinig voorkomen. Het oerbos van Bad Bentheim wordt doorsneden door meanderende bosbeekjes. Op de oevers zijn vele sporen van wilde zwijnen, edelherten en reeën te zien. In dit bos mogen al heel lang dode bomen gewoon blijven staan. Het is een prachtig gezicht waarin oud zich mooi aftekend tegen het fris groene van de jonge bomen. Langs een pad is het net wat lichter en ontdek ik het maarts viooltje, die het het ook in april nog prima doet. Is de naam violet afgeleid...
De boswachterij Staphorst is een typische ontginningsbos, met centraal gelegen enkele heidevelden, een zwemplas en een oude vijver. Deze, met de schep gegraven !, vijver is heel anders van vorm en oorsprong dan de meeste natuurlijke vennen en gegraven veenplassen die ik ken. Hierdoor komen er enkele bijzondere libellen voor die ik graag eens wil fotograferen, De oude vijver wordt deels gevoed met kwelwater en deels door regenwater en ligt als een badkuip vrij diep in het landschap. De noordkant ligt lekker in het zonnetje en is, net als bij huizen met een tuin op het zuiden gericht, bij de insecten duidelijk meer in trek dan de koelere oeverkant. Rondom de oevers heeft er een flinke kaalslag plaats gevonden. Tot mijn verbazing groeit hier de koningsvaren. Ik ken hem vooral van zure veengronden, maar doet het op natte zandgrond ook prima. De koningsvaren kan wel tot twee meter hoog worden. Het waterranonkel is een echte zuurstof leverancier ...
Waar tot in de jaren ’50 boer, burger en dier nog redelijk in harmonie samenleefden, botsen de belangen tegenwoordig steeds vaker. We wonen met veel op weinig ruimte, en we willen steeds meer. De natuur wordt op veel plekken ingeperkt, overvoerd met meststoffen en vergiftigd – en raakt op allerlei manieren in de knel. Brandnetels, bramen, mais en raaigras tieren ondertussen welig. Om soorten te beschermen werden regels opgesteld. Maar boer en burger voelden zich daardoor vaak juist zelf beperkt in hun ruimte en groei. Ook zij kwamen in de knel. Boosheid en frustratie groeiden, en het debat werd steeds stekeliger – als bramenstruiken in een overwoekerd veld. Het lijkt soms wel een slecht sprookje, zonder helden, waarin trollen het script zijn gaan schrijven. En ze leefden nog kort en ongelukkig. Maar kan het ook anders? Jazeker. Rondom mijn woonplaats Stuifzand, op de grens van zand en veen, zie ik tijdens mijn omzwervingen een waardevol, kleinschalig cultuurlandschap. Koeien grazen er ...
Brenazet is een campinghoeve in de Auvergne. Een rustige streek in midden Frankrijk, waar het heerlijk toeven is. Zodra ik er was werd ik onrustig; ik wilde er op uit. Want wat was er veel natuur te zien rondom de hoeve. Ik telde maar liefst 15 verschillende soorten vlinders. Bijna iedere dag liep ik even een rondje, maar die eerste keer dat ik in 'het verborgen valleitje' midden in het bos kwam was niet meer te evenaren. Het leek wel of de dieren hier nog nooit een mens hadden gezien en vele vlinders, juffers als ook een familie beverraten en zelfs een boommarter liepen hier een paar meter voor mijn voeten rond te scharrelen. Op het erf bij de boerderij zag ik direct al een vlinder die me in vervoering bracht. Een kolibrievlinder zat boven mij in de vlinderstruik, te smullen van het nectar. Ik maak verschillende foto's van deze overdag vliegende nachtvlinder, die ik heb bewerkt in bovenstaande samengestelde foto. Dit was wat mij betreft de mooiste. &nbs...
Vanwege een ijskoude bovenlucht en een noordwesten wind kwamen er op 8 december 2017 talloze winterse buien ons lage landje binnengetrokken. Het was de start van 4 heerlijke winterse weerdagen. Het begon vrijdags met grote vlokken. Een teken dat de temperatuur nog boven nul was. Het leverde een schilderachtig plaatje op. De wijken van Eleveld. Niet iedereen lijkt er blij mee te zijn. Als de natte sneeuw is gesmolten en de zon komt er voorzichtig bij, tonen zich opeens duizenden druppels aan de takken Iedere druppel is een wereld op zich. De zaterdag moest ik werken, maar waren er gelukkig alleen maar wat kleine buitjes. De zondag was het echter flink raak. Het sneeuwde bijna de hele middag en avond. De harde wind maakte dat de sneeuw tegen de bomen aan plakte. Een rondje Stuifzand in de sneeuw. Ik hou van kronkelige eikentakken. Wijken van Eleveld nabij Siberië. De depressie die verantwoordel...
Brunsting, een gehucht nabij Beilen. Als je er nog nooit van hebt gehoord dan snap ik dat helemaal. Het ligt in een een gebied waar iemand die er niet woont niets te zoeken heeft, Behalve voor Bartje Struun natuurlijk, want hier vlakbij ligt zowel de Brunstingerplas, een zandafgraving als ook de Brunstingerplassen. Een natuurparel, gelegen tussen landbouwgronden, dat erom vraagt om, te worden ontdekt. Aan de oever van de Bruntingerplas zie ik vanaf de weg een zilverreiger en een bloeiende hazelaar. De zilverreiger vliegt weg, zo snel ik ook maar een beetje in de buurt kom. Het voordeel van bomen en planten is dat je alle tijd hebt om ze er mooi op te zetten. De hazelaar bloeit als allereerste boom van Nederland. De stoere mannelijke katjes schijnen opvallend geel op maar zie je ook de vrouwelijke bloemen? Deze bloemen ontwikkelen zich na bevruchting tot een hazelnoot. De Brunstingerplas is een diepe zandwinningsplas waar de 'Brunstingerleek' dwars doorheen stroom...
Mijn verwachting was dat het wel eens een heel mooie ochtend kon gaan worden. Daarom besloten Hero, Alinda en ik vandaag, voor dag en dauw naar de Mepper Hooilanden te gaan. Dat is een natuurgebied met een ondiep meer en tientallen hectaren verschraalde weidegronden. Het vormt het bovenste brongebied van de Geeserstroom. Doordat er kwelwater vanuit het naast gelegen Geeser staatsbosgebied stroomt is het een schoon en belangrijk rust- en overwinteringsgebied geworden voor honderden, zo niet duizenden (water)vogels. Toen we even voor acht uur in het schemerdonker aankwamen zagen we direct boven in een dode boom een jonge zeearend. Die vogel had ik nog nooit in levende lijve gezien. Hoe kan mijn dag nog beter beginnen?! Wat een machtig beest is het toch, ondanks dat het een jong exemplaar betreft. Zou het een jong zijn uit de Oostvaardersplassen waar al sinds 2006 met succes wordt gebroed? We lopen langzaam dichterbij tot hij zijn houding verandert. Te laat, hij ...
Lopend over de heide kan je ze vaak vlak voor je zien, of nog vaker, horen wegschieten; hagedissen. In Nederland komen er vier soorten voor, de muurhagedis, de zandhagedis, de levendbarende hagedis en de pootloze hazelworm. Hagedissen zijn bij de meeste mensen wellicht vooral bekend van de vakantie. In Frankrijk lopen de muurhagedissen soms gewoon je caravan door en op die manier zijn er al verschillende in Nederland beland. Toen wij dit jaar twee weken lang in Campingplatz Am Niemetal neerstreken, zagen we binnen twee minuten al dat we een familie levendbarende hagedissen als naaste buren hadden. Wat is er dan mooier om vanuit onze luie stoel, met de zon op onze hoofden, dagenlang het normaal verborgen levenswijze van deze prachtige reptielen te observeren? Zonlicht is van levensbelang voor deze koudbloedige dieren. Een afgezaagde boomstam was favoriet voor deze hagedis. De nog vochtige schubben reflecteerden het zonlicht in alle kleuren van de regenboog. Ze was...
Reacties
Een reactie posten
Benieuwd naar je reactie.