De schoonheid van het Spaarbankbos in het zonnetje gezet.

Hoewel ik er regelmatig kom, kwam ik erachter dat ik nog nooit een blogje over het Spaarbankbos heb geschreven. Het bos is in 1902 door de spaarbank Hoogeveen aangelegd als belegging, maar vanaf het begin kwamen en komen hier veel Hoogeveners om te recreëren. Sinds 2014 is het eigendom van Het Drents Landschap. Ze hebben op internet een mooie en informatieve wandelroute gezet.

Op de laatste dag van oktober breekt 's middags dan eindelijk de zon door het wolkendek en ga ik op zoek naar paddenstoelen en herfstplaatjes. Met een verkoudheid onder de leden voel ik me niet echt lekker en ik loop daarom maar een klein stukje in een zeer langzaam tempo. Ieder nadeel heeft zijn voordeel want was is er veel te ontdekken als je langzaam loopt!

Ieder jaar zoek ik weer mijn lievelingspaddo; de amethistzwam. In de volksmond ook wel de rodekoolzwam genoemd. Met tegenlicht zijn ze het mooist. Het licht is iets te fel maar het geeft wel een mooi sfeerplaatje. 

Er vlak naast staat een groepje wat meer volwassen exemplaren. Deze soort is hoofdzakelijk onder beukenbomen te vinden. 

Vanaf de beukenlaan langs het ven kan je mooie plaatjes maken. 

Een gele vlieg gebruikt een rodekoolzwam als  uitzichtpunt 

De beukenlaan kleurt deze dagen prachtig maar is behoorlijk aan het wegkwijnen.

Hier heerst een waar microklimaat en ik doe al snel een jas uit. Er vliegen nog een stuk of tien  bruinrode heidelibellen. Er is zelfs nog een stelletje aan het eitjes afzetten in het ven. Vanaf morgen zal de temperatuur langzaam maar zeker zakken en dit kon weleens mijn laatste waarneming van het jaar zijn.  

Van heel dichtbij. Lelijk of mooi? 

Een pantserjuffers met zijn vleugels half wijd open.  

Ik zie een winterjuffer met beide vleugels aan een kant van zijn lichaam. Thuis zie ik een klein staartje aan het bovenste schouderstreep en dat maakt dat het de noordse winterjuffer is. Een soort die overwintert in heidevelden en buiten nw Overijssel, Friesland en Drenthe niet voorkomt. 

Een dode beukenboom is bezaait met porseleinzwammen. Ook dit is een fotogenieke soort  met zijn licht doorschijnende hoed. Toch maar eens terugkomen als de zon nog wat lager staat en dan een trapje meenemen bedenk ik mij. Verder klaag ik niet hoor.

Van onderen

Het water in het ven staat laag en in de oeverzone zie ik op het mos een klein paddenstoeltje staan. Waarschijnlijk de bleke moeraszwavelkop  

Dit soort beukenlanen zijn typerend voor het bos. 

Ook de smallere lanen zijn momenteel prachtig om doorheen te sjouwen.

In de grond ontdek ik een grote, door de das uitgraven, wespennest. 

In een holte van een dode omgevallen beuk groeit deze verrassing.Waarschijnlijk de goudvliesbundelzwam heb ik me laten vertellen. 

Er staan maar liefst twee kerken in het bos waarvan dit de mooiste is. 

Hoe vaak ben ik hier wel niet langsgefietst? Nu pas zie ik dat er langs de Hoogeveenseweg nog een mooi oud kruis-hek  staat die langzaam maar zeker helemaal wordt omsloten door een boomstam.