Eerste ijs van de winter.

Vanochtend was het weer zo'n ochtend, waarvan je hoopt dat het nooit middag zal worden. Een minimum grondtemperatuur van meer dan 3 graden onder nul, was voldoende voor mooie ijs structuren op de Drentse vennen.
Dat ik ook nog een berijpte libel zou spotten was een welkom cadeautje.

Terwijl ik wat rondscharrel met 'waiting for the sun' in mijn hoofd, zie ik langzaam maar zeker een ijsvloer ontstaan.

Door de opkomende zon is wordt deze ijsster ietwat geel beschenen.  

Er hangt een mooie nevel over de heide en alles is bedekt onder een laagje rijp. De eerste wandelaar is er met haar hondje al vroeg bij.

Er zwerven nog vier fotografen door het gebied en één heeft een berijpte pantserlibel gespot.

Dit zijn echt cadeautjes.

Even  later is het gele licht alweer verdwenen maar zijn nog steeds scherpe structuren te bewonderen. 

Door de bijzonder warme en droge 2018 is de dopheide vrolijk aan haar tweede bloei begonnen.  

Het pijpenstro midden in het ven kleurt bijna oranje op. 

Ik verruil de heide voor het beukenbos. Hoe beter ik kijk, hoe meer pijpknotszwammen ik ontdek. Ze groeien in kleine takken die onder en in het bladerdek liggen.  

.

Op een oud berkenstammetje zie ik roze bolletjes. Het is een slijmzwam, in de volksmond blote billetjes slijmzwam genoemd, maar zijn echte naam is de gewone boomwrat. 

Niemand ziet ze, maar overal staan prachtige zwammetjes vlak langs het wandelpad. 

De zon warmt het bos inmiddels lekker op, maar dit exemplaar heeft nog een klein beetje ijs op zijn hoed. 

Er staat één wat grotere paddenstoel met zijn steel aan de zijkant van zijn hoed. 

Af afsluiter nog even een hoogtepunt van eerder deze week. Een 'duivelsei'  staat op knappen. 

Hier zie je wat eruit komt; de inktviszwam.  Deze paddenstoel werd pas voor het eerst in 1913 in Europa ontdekt. Men vermoed dat de sporen zijn meegenomen door schapen of militairen uit Australie waar de paddenstoel oorspronkelijk vandaan komt. Sinds 1973 wordt ze ook in Drenthe gezien maar is nog steeds redelijk zeldzaam. De sporen kan je zien als bruine klodders poep. Dit is ook precies hoe ze ruiken. Onweerstaanbaar voor strontvliegen en op deze manier worden de sporen verspreidt.

Na een dag zijn de sporen er bijna af gegeten en zie je duidelijk waar hij zijn naam aan heeft ontleed.