Paddenstoelenkunst in de Kremboong en bij de sleutel.

Na een regenachtige ochtend, trok na de middag de hemel steeds meer open en ging ik op weg naar het Kremboong bos in Siberië. Gewoon op de fiets, nog geen twee kilometer van mijn huis. Ik kon de laatste dagen niet wachten om mijn nieuwe fototoestel uit te proberen. En hoewel ik hem vooral gekocht heb om de 50 keer zoom lens besluit ik vandaag om de macrofunctie maar eens uit te proberen in verschillende vegetaties.

Het bos van Kremboong is oorspronkelijk gepland in 1860 als belegging door de de voormalige eigenaar van de suikerfabriek "Kremboong" op Java. Het bos was in het verleden velen malen groter dan wat er nu van over is en bestond uit grove den. Nadat, in in de crisistijd, in 1938 het bos werd gekapt ontstond er een gemengd bos met een grote variatie aan boomsoorten. Het bos staat bekend om zijn vele soorten paddenstoelen.

Aan de oostkant van het bos zie je geen begroeide bodem door de hier groeiende beuken, die veel licht weg nemen. Inmiddels ligt er een dikke humuslaag van verteerde beukenbladeren, paddenstoelen hebben het hier prima naar hun zin.

Panoramafoto van het beukenbos

In het tegenlicht. 

De amethistzwam is prachtig paars maar ondanks zijn opvallende kleur zie je hem door zijn geringe afmeting niet snel.

Hij wordt ook wel de rodekoolzwam genoemd. Toen ik wat bladeren weg veegde zag ik een mooi gedraaide steel.

De tonderzwam groeit altijd met zijn bolle kant omhoog. De zwam op de voorgrond zat er dus al op voordat deze dikke tak naar beneden viel. 

Ik verlaat het beukenbos en beland in een berkenbos. Hier zijn weer heel andere paddenstoelen te vinden zoals deze nog jonge berkenzwam.

Op de berk zit ook een oude tonderzwam. De tonderzwam is een ecosysteem op zich. Voor vele kevers en sluipwespen is het een gewilde huisvesting. De gaatjes zijn uitvlieggaatjes van kevers. 

Als ik terug fiets richting Stuifzand zie ik in een weiland de geschubde inktzwam staan. Rechts zie je een vers exemplaar die naar het schijnt eetbaar is. De wat oudere exemplaren zijn niet bepaald eetbaar. De kleverige zwarte substantie die langzaam naar beneden druipt zit vol met sporen.

Jammer genoeg ben ik mijn vulpen vergeten mee te nemen. 

Als ik mijn fiets bij het kerkhof neerzet zie ik 2 paartjes merels druk bezig wormen te vangen.

Gewoon zwavelkopje.

Paddenstoelenkunst op het kerkhof. De paarse schijnriddderzwam.

De kleverige koraalzwam is een typische bewoner van een naaldbos en groeit op vermolmde takken.

De sparrenkegelzwam groeit, hoe kan het ook anders, op oude sparrenkegels.

Een russula soort.