Aangereden das en belevenissen in het Scharreveld.

Als lid van de dassenwerkgroep is het niet alleen maar leuk dassenjongen tellen. Vanochtend kregen we bericht van alweer de vijfentwintigste dode das van dit jaar. Nu al een triest jaarrecord. Er is maar een doodsoorzaak; auto's. Ik wordt er niet vrolijk van.

Ik til hem een eind de heide op. De dood hoort ook bij het leven en in de natuur is er niets voor niets. Ook deze das zal weer opgaan in de voedselkringloop. De eerste vliegen zitten er al op om hen eitjes te leggen en na een paar dagen zullen de maden hun werk doen.

Langs de kant van de weg.. 

De voorpoot, met haar indrukwekkende lange nagels.  

Gelukkig is er ook heel veel moois te zien. De klokjesgentiaan bloeit nog steeds.  

Een solitaire eik op het Scharreveld

Een das heeft een hommelnest opgegraven en ik zie de bruine 'omhulsels' waar de hommels in opgroeien. 

Tengere paddenstoelen verborgen tussen de heidestruiken

Vanuit de auto zie ik een grote vogel op een paaltje zitten. Als ik stop zie ik dat het en gans is. Dat kan er dan maar een zijn. De nijlgans zoekt het vaak hogerop en maakt zijn nest ook meestal in een boom. Lekker veilig als er veel krokodillen zijn. 

Zo aan het einde van het seizoen zijn de sporen van het leven ook voor deze pantserjuffer zichtbaar. 

Ik zie hoe een langpootmug in een web vliegt en hoe de spin hem razendsnel inpakt met spinrag en het pakketje even later meesleept naar zijn veilige plekje onder een blad. 

Best mooi toch deze engerd.? Kijk eens naar de poten! Het is een van 337 soorten sluipvliegen die in Nederland voorkomen.

Parende watersnuffels. 

Mannetje watersnuffel. 

Meer breed dan lang en helemaal zwart met zwarte poten. De zwarte heidelibel.  

Ik ontdek eerst deze dode schaap en dertig meter verderop nog een schedel.