Rondom de Gijsselterkoelen

-
De Gijsselterkoelen is een natte heidegebied in boswachterij Ruinen. Het was een mooie middag om hier eens rondom te lopen.

De auto zette ik neer aan het einde van de Echtensedijk. Het is een mooie beukenlaan. 
Op plekken waar de zon niet kan komen ligt nog zo'n 2 cm sneeuw. Boven de sneeuw ontstaat een klein beetje dooimist. 
Er ligt op sommige plekken nog wat ijs in de plassen. Het is bijna windstil met zo'n 3,5 graad boven nul.  
Op een slootje ligt een dun vliesje ijs. De temperatuur onder de bomen is hier maar even boven nul.  
Ik zie tientallen eenden opvliegen en twee reeen door de heide springen. Even later zie ik de oorzaak; een jager loopt dwars door het gebied. Hij schiet niet maar een half uur later hoor ik een paar knallen. 

De zon komt weer onder bewolking vandaan. 







Reacties

Een reactie posten

Benieuwd naar je reactie.

Populaire posts van deze blog

Zon, grondmist & rijp in het voorjaar

-
Afbeelding
Zon, grondmist & rijp in het voorjaar  De laatste maanden was het 's ochtends dikwijls nog flink koud en mistig. Het leverde fantastische plaatjes op.  Nu de ijsheiligen geweest zijn, neemt de kans op nachtvorst behoorlijk af en daarom, als afluiter van deze periode, een visuele natuurreis met mijn mooiste momenten in de vorm van een virtuele dag in het voorjaar.  Voor zonsopkomst hebben moeder en veulen zin aan de dag. De maan gaat in de roze gloed van de naderende  zonsopkomst onder.  Als de volle maan bijna ondergaat wordt ze heel even prachtig geelrood en als een reus zo groot. Even later komt een vurige bal uit het water oprijzen. Liefdespaartje in de schijnwerpers gezet. Enkele graden vorst aan de grond levert in combinatie met mist rijp op.  Op de bloemen, zoals hier een boterbloem, levert dat een ongewoon schouwspel op.   Op een pinksterbloem vormen zich scherpe ijsnaalden. De libellen z...
Lees meer »

Monarch vlinders, flamingo's, bijeneters, hoppen en spectaculaire vergezichten in de Algarve.

-
Afbeelding
Ik had het voorrecht om een week in de Algarve te mogen verblijven voor een opleiding tot natuurcoach. Dat betekende dat de natuur mijn werkomgeving vormde. Wat wil een Bart nog meer? De hoop op een heerlijke zonnige week had ik vooraf afgeschreven. Een hogedrukgebied bevond zich ergens boven West-Europa en de depressies, die normaal vaak over Nederland trekken, moesten daardoor een zuidelijker koers beschrijven. En laat dat nu precies over Portugal gaan. Daardoor de eerste dagen geen stralend blauwe hemel maar soms Hollandse luchten. Voordeel was dat het heerlijk wandelweer was,  Ik was nog maar net op het eco-resort Case Vale de Lama geïnstalleerd of het begon al te kriebelen. Mijn hele systeem wou maar een ding; strunen! Hieronder de hoogtepunten van een hele week samengevat in een fictieve wandeling van de resort naar de kliffen bij Lagos.  De omgeving van het resort is een ware Hof van Eden met vogelsoorten waar je in Nederland alleen maar van kan dromen.  Ee...
Lees meer »

Paddenstoelen van de schrale zandgronden

-
Afbeelding
Bij paddenstoelen denken de meeste mensen aan de herfst én aan bossen. De hele wereld is echter vergeven van schimmels en vormen een onmisbare schakel in de natuur.  Zelfs op de schrale zandgronden kan je paddenstoelen vinden, vooral op de afgegraven natuurontwikkelsterreine zijn binnen een paar jaar soms hele zeldzame pioniersoorten te vinden. Dikwijls zien ze er bescheiden uit maar de schoonheid en variatie is fantastisch. Een paar jaar verder zijn de heide, grassen en andere planten zo groot geworden dat deze paddenstoelen weer verdwijnen.  In ongeroerde schrale weilanden groeien dan weer heel andere soorten. De wasplaten die je hier soms kan vinden worden tot de orchideeën onder de paddenstoelen gerekend.  Overigens heb ik de meeste soorten gevonden met behulp van enkele paddenstoelenkenners. Daarvoor mijn grote dank!  De zandaardtong is een klein paddenstoeltje maar rechts is een nog kleinere soort waar we lang naar hebben gezocht. De gesteeld veenknoopje. ...
Lees meer »

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

-
Afbeelding
In de laatste week van april 2017 was het nu niet bepaald vakantieweer. Bijna iedere nacht dook de temperatuur onder nul en 's middags stortte menig hagel en sneeuwbui zich uit over onze hoofden. Tussen de buien door scheen heerlijk de zon en met een warme muts, twee jassen en bijgestelde verwachtingen, was het in Bad Bentheim prima vol te houden. Er was genoeg te ontdekken want, behalve de eeuwenoude bomen, zijn hier ook in grote aantallen bosplanten te zien die in Nederland maar weinig voorkomen. Het oerbos van Bad Bentheim wordt doorsneden door meanderende bosbeekjes. Op de oevers zijn vele sporen van wilde zwijnen, edelherten en reeën te zien.  In dit bos mogen al heel lang dode bomen gewoon blijven staan.  Het is een prachtig gezicht waarin oud zich mooi aftekend tegen het fris groene van de jonge bomen.  Langs een pad  is het net wat lichter en ontdek ik het maarts viooltje, die het het ook in april nog prima doet. Is de naam violet afgeleid...
Lees meer »

Windhoos van 14 juli 1975

-
Afbeelding
Het meest bijzondere weerverschijnsel is wat mij betreft absoluut een windhoos. Dit is dan helemaal te danken aan het feit dat op 14 juli 1975 een windhoos pal over ons huis trok. Ik was toen zeven jaar. Het was die dag, zoals zo vaak bij zware windhozen het geval is, broeierig warm. In het begin van de avond kwam er volgens mijn moeder opeens een heel rare geelgroene lucht uit het westen opzetten en de wolken gingen op een zeer vreemde manier door elkaar bewegen. Wat ik mij nog herinner is zeer veel lawaai en met het hele gezin in het halletje tussen twee muren in schuilen voor al het vensterglas wat door allerlei dakpannen van de buren kapot knalde. Mijn vader ging even kijken in onze (vrij grote boerderij-achtige) schuur en zei dat het hele dak tientallen centimeters op en neer ging. Na afloop naar buiten gegaan en door het dorp heen gelopen. Het was een enorme ravage met enorm veel afgewaaide dakpannen. Complete boerderijschuren gingen tegen de vlakte Naar la...
Lees meer »

Door de sneeuw rondom Stuifzand.

-
Afbeelding
Meer dan een paar centimeter sneeuw komt niet bijzonder vaak meer voor in Nederland, dus als het zover is dan moet je er bij zijn. Toen het tegen tienen stopte met sneeuwen lag er zo'n 6 á 7 centimeter sneeuw. Vandaag in twee etappes rondom huus gelopen. Waarom zou je ver weg gaan als het dichtbij zo mooi is? Als afsluiter ben ik ook nog tegen de avond even naar het oude diepje en naar de heide gereden.Hier beleefde ik voor de tweede keer in korte tijd en spannend avontuur met een Schotse hooglander. Het water in de Pesserma is alweer behoorlijk gedaald en steekt mooi af in de sneeuw. 'Pommel' (Gronings woord voor lisdodde) aan één kant bestoven door de sneeuw. Met de kont naar de wind gedraaid. Slootje langs 'de Sleutel'.  Bartje Struun in actie. Even tussendoor een sneeuwdouche om af te koelen.  Na een paar plakken brood en even een rustmoment brak de zon langzaam door de wolken en ging ik nogmaals op pad. Deze keer alleen en rich...
Lees meer »

Rondom bos en hei van Vierhouten

-
Afbeelding
In 1990 liep ik er tientallen kilometers. Over de heide en door het bos. Ook regelmatig scheurde ik met een rupsvoertuig over de Elspeter heide. Als we midden in de zomer ergens stopten, kwamen er regelmatig kwajongens aan die even in het voertuig of op de foto wilden. Het geweer heb ik ingeruild voor een fototoestel en de rupsbanden zijn ingewisseld voor de nopbanden van mijn moutainbike. Wat is gebleven is mijn groene kleding en het uren lang lopen. Toen op zoek naar een denkbeeldige vijand, die gelukkig nimmer uit het oosten is komen opdagen, nu op zoek naar het leven waar ik toen met mijn neus bovenop zat, maar geen benul van had.  . Bloeiende rode bosbes, ook wel vossenbes genoend 's Ochtends een half uurtje op de heide bij zo'n 14 graden levert al snel een levendbarende hagedis op. Of is het een vrouwtje zandhagedis?  Helemaal gelukkig wordt ik als ik dit groene mannetje van de zandhagedis tegenkom. Nog geen 4 meter verder nog twee exemplaren. D...
Lees meer »

Gekraagde aardsterren en een spiegelende zonsondergang in het Dwingelderveld.

-
Afbeelding
De gekraagde aardster is een soort die ik al poosje op mijn wensenlijstje heb staan. Zo bijzonder is tie niet meer, maar vanwege zijn uiterlijk spreekt ie toch wel tot de verbeelding. Ik moest er snel bij zijn want als het de komende week flink gaat vriezen, zal het snel gedaan zijn met zijn pracht. Vandaag had ik geluk. Hoe beter ik keek, hoe meer ik er vond. In totaal meer dan vijftig. De aardster is in het najaar als een bol zichtbaar. De bol knapt open en zes lippen krullen af naar beneden.  Ze vallen ondanks hun grootte en afwijkende vorm, bijna niet op met hun bruine kleur tussen de eikenbladeren.  Je hoeft niet dwars door het bos om ze te zoeken. Daar zal je ze wellicht niet eens vinden, ze staan langs het fietspad. Vroeger was dit een schelpenpad  en  langzamerhand is het kalk hieruit het grond in gespoeld . Dit zorgt voor een gunstige bodemhuishouding voor meer paddenstoelen en planten, die anders vooral langs de kust plaatsvinden.  De li...
Lees meer »

Strunen door het Nolderveld

-
Afbeelding
Het Nolderveld was tot bijna halverwege de twintigste eeuw een groot heidegebied ten westen van de esdorpen Nolde en Linde. Tegenwoordig is de meeste heide ontgonnen en resten er nog slechts enkele kleine stukken heide en verschillende bosjes. Kaart 1940 Het is een gebied dat geologische en archeologisch interessant is. Vanmiddag liep ik daarom samen met mijn 'Red Arrow' archeovrienden dwars over de akkers op zoek naar sporen uit een ver verleden. Er was weer veel te zien, ontdekken en te verwonderen. Op de hoogtekaart is mooi te zien hoe de stuwwal van Zuidwolde net even onder Nolde eindigt. (Hoe geler hoe hoger) De stuwwal is ontstaan door een gigantische ijsmassa in de voorlaatste ijstijd die als een bulldozer het land heeft opgestuwd. Door opwarming van het klimaat ging deze 'gletsjer'  precies in dit gebied niet verder zuidwaarts.  De ijsmassa smolt langzaam weg en begon aan de onderkant smeltwater af te voeren en  stroomde ten zuiden v...
Lees meer »

Het Bargerveen; een eindeloos uitgestrekte leegte

-
Afbeelding
De laatste jaren ga ik een paar keer per jaar naar het Bargerveen. Het gebied laat zien hoe vroeger het grootste gedeelte van oost Drenthe er uit zag; leeg, nat en kaal. Gevaarlijk volgens de buitenstaander. Onweerstaanbaar mooi volgens een natuurliefhebber.    De uitgestrekte heidevelden herbergen in het voorjaar en zomer duizenden libellen, vlinders, adders en vogels en dan is het een waar feest om hier rond te struinen. Zo niet vandaag.  In het westen van het land was het onbewolkt en de verwachting was dat vanmiddag ook hier de zon zou doorbreken. De temperatuur van 11 graden zou aan de grond dan snel enkele graden kunnen stijgen. Ik hoopte dat het de adders zou verleiden om te komen zonnebaden. Helaas bleef het grijs en kil. Samen met harde noordwesten wind kon het niet verhinderen dat het een leuke middag werd.    Als ik aan kom rijden zie ik twee kievieten foerageren op de parkeerplaats. Ik zet de auto er vlakbij neer. Ze gaan rustig door, zelfs als ...
Lees meer »