Natuurparels van Drenthe.

Na een aantal frisse dagen werd het vanmiddag meer dan 17 graden en brak de zon regelmatig door de hoge bewolking. Ideaal weer om vlinders te zoeken. Het waaide echter nog wel behoorlijk en dus was de keuze niet zo moeilijk. Rond deze tijd vliegt namelijk de uiterst zeldzame veenbesparelmoer vlinder. Laat die zich nu juist thuis voelen in piepkleine hoogvennen die omzoomt zijn door bos. De temperatuur is daar altijd net even warmer dan de winderige vlakten, Nu behoren de vennen in het Dwingelderveld en omgeving tot de crème de la crème van de vennen in Nederland. Veel vennen liggen als parels aan snoer op een rijtje in het bos en het is in deze tijd een belevenis om deze bijzondere biotopen te bezoeken.

Een tenger vrouwtje van de venwitsnuitlibel. De vleugels zijn nog vers.  

De nectar van de dopheide is echte lekkernij voor de veenbesparelmoervlinder. 

Doordat de temperatuur niet al te hoog was, zaten ze rustig te zonnebaden. Ik tel er in totaal 6 stuks.

Bovenop een bult veenmos met typische hoogveen vegetatie. Uiterst langzaam loop ik langs de rand van dit bijzonder kwetsbaar gebied. Vlak voor me zie ik dat een keizerlibel een grote nachtvlinder uit de lucht pakt en realiseer me hoe kwetsbaar zo'n kleine populatie van nog geen tien exemplaren wel niet is.  

De kleine veenbes is essentieel voor deze vlinder. De eitjes worden hierop afgezet.

De achterzijde van de vleugels zijn typerend voor de  parelmoerfamilie. 

Dit is toch zo ongeveer de heilige graal voor een vlinderliefhebber. Ik geniet met volle teugen. 

Gewone oeverlibel met zijn buik op het mos.  

Ik had ze dit jaar nog maar amper gezien, Hier een mannetje heideblauwtje..

Van heel  dichtbij. 

Het vrouwtje van de heideblauwtje is bruin en heeft meestal langs de rand oranje vlekjes. 

Meestal, soms zijn de vlekjes niet te zien en lijkt het een heel klein bruin vlindertje. 

Als de zon bijna ondergaat kan je heel dichtbij komen en kan je mooi met de zon spelen. Hier schijnt de zon door een klein gaatje in de vleugel van hetzelfde vrouwtje van de heideblauwtje..

Wat een beautys zijn het toch. 

In een klein gat in een boom zie ik tientallen bijen in en uit kruipen. 

Vrouwtje van een gewone oeverlibel.

Ook in het zand, de bastaardzandloopkever. 

Typisch hoogveenven. 

Klein avondrood, een nachtvlinder die ik ontdek  in de vegetatie. 

Een klein paddenstoeltje groeit bovenop het veenmostapijt. Zal ook wel een zeldzame soort zijn..

Niet alle vennen zijn dichtgegroeid. Sommige zijn door de veenwinning weer open gemaakt. Het duurt nog honderden jaren voordat zich hier weer een veenmostapijt ontstaat .  

Bovenop een dode boom zat laat op de avond nog een geelgors te zingen. 

Vorig jaar heb ik hier ook twee vennentochten gelopen, met weer heel andere belevenissen:
http://bartjestruun.blogspot.nl/2014/07/heideblauwtjes-en-reeen-bij-de.html

Toen bloeide op 15 juni het gele beenbreek al terwijl het nu nog lang niet bloeit:
http://bartjestruun.blogspot.nl/2014/06/vennentocht-in-het-dwingelderveld.html