Zonsopkomst op het Holtveen

9 maart 2014. Een datum om niet snel te vergeten want vandaag is Nederland  één van de warmste plekken van Europa. 's Ochtends vroeg wordt ik, terwijl het buiten nog donker is, al om 6.15 door mijn dochtertje voorzichtig wakker gemaakt en hoewel ik verder wil slapen, lukt dat niet en ga ik er maar met haar uit. Na snel een paar bolletjes naar binnen verorbert te hebben ga ik op weg naar het Dwingelderveld om daar de zonsopkomst mee te maken.

Als ik bij het Holtveen uit de auto stap wordt ik verwelkomt door de kenmerkende zang van een wulp.   

Het is nog fris met zo'n 4 graden als ik op pad ga. 

De plassen in en bij het Holtveen zijn ontstaan door vervening en er zijn hier het hele jaar rond veel verschillende vogels te zien.

De zon piept voorzichtig boven de bomen uit als ik bij de eerste plas aankom.

De ganzen hebben reeds eieren gelegd, op het pad kom ik een kapot exemplaar tegen. 

De zon komt op in een zogenaamd 'nestje'

Twee grote Canadese ganzen met hun opvallende witte band van de keel tot over de wangen. 

Er zijn hier tientallen mooie plaatjes te maken. 

Zo te zien hebben de mannetjes kuifeenden nog voldoende partnerkeuze. 

Een geelgors trekt met zijn gezang en opvallende kleur mijn aandacht.

Hij poseert graag voor mij. 

De geelgors komt vooral voor in dit soort biotopen met heide en bos en is typisch een Drentse vogel. Zo'n 20 tot 50% van de populatie woont in Drenthe. 

Drents heideschaap in het zonnetje gezet.

Wie bekijkt wie? 

 Al zingend zie ik een veldleeuwerik naar boven vliegen en al biddend blijft hij, bijna recht boven mij, zijn zangkunsten horen. Dit gedrag doet hij om zijn territorium af te bakenen. 

Bij het ven in het bos is het rustig. Je komt hier helemaal tot rust en als ik een poosje stilsta zie ik steeds meer kuifeenden, wilde eenden en meerkoeten. De weerspiegelende pollen pijpenstrootje zorgen voor een bijpassende ambiance.