Zonsopkomst bij de Davidsplassen in het Dwingelderveld.

Pas dit jaar heb ik de omgeving van de Davidsplassen in het Dwingelderveld pas echt leren kennen. Een zonsopkomst had ik hier echter nog nooit gefotografeerd, terwijl dit toch een van de weinige plekken in zuid Drenthe is waar je een grote plas met vele watervogels vlak voor je neus vanuit een vogelkijkhut kunt fotograferen. Omdat ik wegens een verkoudheid de slaap toch niet meer kan pakken, besluit ik op de vroege ochtend van de 21 oktober maar eens weer op pad te gaan.
Als ik uit de auto stap is het al aardig lichter geworden. Het is echt opvallend hoeveel beter ik me voel, zo snel ik maar een paar meter op pad ben.

Het is best nog wel een eindje lopen naar de kijkhut maar doordat de zon nog achter de wolken hangt, ben ik toch nog mooi op tijd om me te nestelen. Ik schenk een kopje koffie in en geniet van de serene rust.
Vlak voor de zon opkomt kleurt alles even mooi rood op. De rust maakt plaats voor het geluid van honderden ontwakende ganzen die vanuit de begroeiing het water op zwemmen. 
De zon komt op en alsof er een startsein wordt gegeven, vliegen de honderden ganzen van hun slaapplaats op om op weg te gaan naar hun foerageergebied.   
De lucht veranderd per minuut.
Vele pastelkleuren verschijnen als de zon weer wegkruipt achter de wolken. Het signaal voor mij om de terugweg aan te vangen.
Ik verbaas me erover dat ik zo laat in het seizoen nog een juffer zie. Het is een mannetje van de tangpantserjuffer. De forse tang achterop zijn lichaam gebruikt hij om het vrouwtje tijdens de paring in de tang te houden.  


Thuisgekomen baal ik wel een beetje. Heb ik eindelijk weer eens een met dauwdruppels besprenkelde juffer, heb ik er geen enkele echt scherp plaat bij. Dat komt vooral van de haast die ik had. In mijn hoofd was ik al aan het rekenen hoe laat ik uiterlijk hier weg moest om niet te laat te verschijnen op mijn eerste overleg op mijn werk. Ontspannen zijn is wel een eerste vereiste om goeie foto's te maken blijkt maar weer eens.



Rups onder de dauwdruppels. Had ook veel mooier gekund. 
Niet alleen de natuur verrast me tekens weer. Ook sommige mensen komen tot heerlijke uitspattingen.
Op de rand van bos en heide op een bankje. 
  
Op de terugweg naar de auto die bij camping 'De Noordster' staat, kijk ik naast het fietspad goed of ik ook bijzondere paddenstoelen zoals de aardster zie. Ik ontdek hem niet maar zie wel deze typische paddenstoel. De witte kluifzwam. Heerlijk toch, die namen. Vooral de steel is typisch, Ook het feit dat de sporen bovenop de de hoed liggen i.p.v. in buisjes of plaatjes onderaan de hoed is bijzonder. 
Groot is tie zeker, een voetballer zal er wel raad mee weten. Hij doet denken aan een spons; jawel, dit is de grote sponszwam. Ik zag hem dan ook al op zo'n twintig meter afstand. Toch zie ik ze niet ieder jaar in Drenthe. Ze komen voor aan de voet van de naaldbomen.
Dauwdruppels in tegenlicht op een geweizwam. Een van de meest voorkomende paddenstoelen van Drenthe die vooral groeit op recent dood afgestorven hout.  


Meer belevenissen in deze omgeving:



Reacties

Een reactie posten

Benieuwd naar je reactie.

Populaire posts van deze blog

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

Windhoos van 14 juli 1975