Kleurenpracht bij de Mepper hooilanden.

Door een bijzonder ritmisch geluid werd ik wakker gemaakt vanochtend. Door alle Sinterklaasstress was mijn dochter er al om zes uur uit en zat al lekker met magneetjes te spelen in haar slaapkamer. Weer omdraaien en verder slapen lukte niet. Dan maar eruit en kijken of het een mooie ochtend zou worden. Geheel in sinterklaasstijl scheen de maan door de bomen, constateerde in tevreden. Actie! Op naar één van mijn meest favoriete zonsopkomst plekken, in de hoop van moeder natuur mijn eerste cadeautje van de dag te krijgen .  

Onderweg werd de lucht steeds mooier. Er verscheen een paarse lucht en ik heb nog een stuk gerend om nog net op tijd dit plaatje te maken. 

Vlak voor zonsopkomst maakte ik de foto van de dag. Let eens op de schaduwstralen in de verte en de zogenaamde virga (neerslag dat onderweg naar benden verdampt) onder aan het kleine wolkje die al door de zon wordt beschenen, De karakteristieke eik en langstrekkende ganzen maken het helemaal af.  

Of is deze nog beter? Zeg het maar. 

Virga, beschenen door de opkomende zon/ 

Het geluid van honderden, zo niet duizenden ganzen en eenden komt op me af als ik richting de plas loop. Een groepje knobbelzwanen vliegt wat onrustig rond alvorens het ruime sop te kiezen.  

Op een klein plasje, vlak bij mijn voeten zie ik een dun vliesje bovenop het water drijven. Het lijkt wekl ijs maar dat is onmogelijk met een temperatuur van zeven graden. Het zijn bacteriën die groeien als ijzerhoudend grond reageert met het kwelwater bedenk ik mij.   

Een eikeldopje schuin boven mijn hoofd  trekt mijn aandacht. Ik verzet een stap om het mooi op de foto te kunnen zetten. Opeens schrik ik me rot en zak ik een halve meter weg in de grond en voel ik nattigheid. Het kleine plasje bleek een diepe kuil te zijn, waar vermoedelijk een dikke afrasteringspaal in heeft gezeten.   

Het 'ijs' bleek duidelijk nog niet dik genoeg :-). 

Ach, ik heb het er wel voor over. 

Voordat de zon in zijn holletje wegkruipt kan ik nog dit plaatje maken.

Ik vang de ,voorlopig laatste, gele stralen op en maak me op voor een heerlijk vervolg van deze dag.  

De laatste keer dat ik hier was, was het mistig en had het een compleet ander gezicht:
http://bartjestruun.blogspot.nl/2015/10/rondom-de-mepper-hooilanden.html