Vogelen van Lauwersoog tot Moddergat.

-
Vogelen. Bij de gedachte aan dat woord zie ik altijd mannen met baarden voor mij oog verschijnen die, bovenop hun hoofd, een groot statief dragen met een nog grotere telescoop.

Op de een na laatste dag van het jaar ging ook ik met Hero Moorlag vogelen. Zonder statief en zonder telescoop. Blijkt dat, wat mij betreft, de mooiste foto van de dag een weerfoto te zijn geworden.     
De hele ochtend zijn er gaten in de bewolking te zien, wat voor vele zogenaamde zonneharpen of Jacobsladders zorgt. Hierbij de mooiste van de dag.
Van ver horen we al de wilde zwanen aankomen.
Een ode aan de zeearend die sinds een aantal jaar hier broedt. Helaas niet gezien vandaag.
De brandganzen komen in zeer grote aantallen uit Rusland en Finland hierheen om te overwinteren.
Een brilduiker met zijn kenmerkende witte vlek op zijn wang.
In de haven zwemt en duikt een fuut.
Sinds een aantal jaren wordt onze kust overspoeld door de Japanse oester. Ze hechten zich heel stevig vast aan de basaltblokken in de haven en met de punt omhoog is het een opvallend verschijnsel wat zwemmen hier onmogelijk maakt . Ik schop er met mijn voet een los en thuis moet ik hem met een hamer en schroevendraaier openmaken. Hij schijnt voor consumptie geschikt te zijn maar ik bedank even. Helaas zat er ook geen parel in.  
De aalscholver heeft zeer weinig vet op de veren zodat ze na het duiken en voor ze gaan vliegen eerst hun vleugels moeten drogen.  
Een jonge kokmeeuw poseert bovenop een paal
Even verderop zitten zijn vriendjes keurig op een rijtje. Getuige hun al wat donker wordende hoofd zijn ze al wat ouder.
Een zeehond laat zich ook even zien.
 Esumasyl is een sluis met een oude ophaalbrug.
Ook hier weer een zonneharp boven het meer.
Moddergat is een alleraardigst oud  vissersdorpje, direct gelegen onderaan de zeedijk.
Moddergaten in het kwelder. Grijze regenwolken komen inmiddels dichterbij. 
De sneeuwgans is een zeldzame wintergast die normaal leeft in Noord Amerika, Canada en Groenland. We zien er drie in de Anjumerpolder
In dezelfde polder zien we ook twee groepen rotganzen
De Bantpolder is eigendom van Natuurmonumenten. Hier zien we behalve duizenden ganzen ook een groep wulpen.
Locatie: 9976 Lauwersoog, Nederland

Reacties

Een reactie posten

Benieuwd naar je reactie.

Populaire posts van deze blog

De oeroude bossen van Bad Bentheim en Samerrott.

-
Afbeelding
In de laatste week van april 2017 was het nu niet bepaald vakantieweer. Bijna iedere nacht dook de temperatuur onder nul en 's middags stortte menig hagel en sneeuwbui zich uit over onze hoofden. Tussen de buien door scheen heerlijk de zon en met een warme muts, twee jassen en bijgestelde verwachtingen, was het in Bad Bentheim prima vol te houden. Er was genoeg te ontdekken want, behalve de eeuwenoude bomen, zijn hier ook in grote aantallen bosplanten te zien die in Nederland maar weinig voorkomen. Het oerbos van Bad Bentheim wordt doorsneden door meanderende bosbeekjes. Op de oevers zijn vele sporen van wilde zwijnen, edelherten en reeën te zien.  In dit bos mogen al heel lang dode bomen gewoon blijven staan.  Het is een prachtig gezicht waarin oud zich mooi aftekend tegen het fris groene van de jonge bomen.  Langs een pad  is het net wat lichter en ontdek ik het maarts viooltje, die het het ook in april nog prima doet. Is de naam violet afgeleid van dit vioolt
Lees meer »

Op een hete zomeravond in september rondom de Hoge Stoep

-
Afbeelding
De maand september 2016 begint op weergebied steeds meer bijzonder geworden. Ook vandaag tikte de thermometer in Drenthe weer bijna de tropische waarde van dertig graden Celsius aan. Dit heeft direct zijn weerslag op de natuur. De vinders en libellen vliegen nog volop. Ik had geluk en maakte precies een foto op het moment dat de heidelibel ging zitten. Nou ja, geluk. Ik was al minutenlang bezig om van alle kanten dit vrouwtje van de bruinrode heidelibel te bekijken en vast te leggen. Ze kwam na korte vluchten telkens weer terug naar haar favoriete tak.    Met tegenlicht zie je mooie de aders in de vleugels .  Op de grond zie ik een poepje van een das. Vol met pitten van de Amerikaanse vogelkers, Normaal graaft de das een mestputje waar hij keurig zijn behoefte in doet, maar soms kom je ze ook zo tegen. De das is een echte opportunist en eet wat hem voor de snuit komt.   De bessen van de Amerikaanse vogelkers zijn niet alleen bij de das gewild. Er zitten verschillen
Lees meer »

Windhoos van 14 juli 1975

-
Afbeelding
Het meest bijzondere weerverschijnsel is wat mij betreft absoluut een windhoos. Dit is dan helemaal te danken aan het feit dat op 14 juli 1975 een windhoos pal over ons huis trok. Ik was toen zeven jaar. Het was die dag, zoals zo vaak bij zware windhozen het geval is, broeierig warm. In het begin van de avond kwam er volgens mijn moeder opeens een heel rare geelgroene lucht uit het westen opzetten en de wolken gingen op een zeer vreemde manier door elkaar bewegen. Wat ik mij nog herinner is zeer veel lawaai en met het hele gezin in het halletje tussen twee muren in schuilen voor al het vensterglas wat door allerlei dakpannen van de buren kapot knalde. Mijn vader ging even kijken in onze (vrij grote boerderij-achtige) schuur en zei dat het hele dak tientallen centimeters op en neer ging. Na afloop naar buiten gegaan en door het dorp heen gelopen. Het was een enorme ravage met enorm veel afgewaaide dakpannen. Complete boerderijschuren gingen tegen de vlakte Naar la
Lees meer »